ამ პოსტში მე მინდა ზოგადი ინფორმაცია მოგაწოდოთ წყალქვეშა ნავების შესახებ . აბა შეაფასეთ ;)
პირველი წყალქვეშა ხომალდები წარმოადგენდნენ წყლის ქვეშ მოძრავ ნიჩბიან ნავებს, რომლებიც ხისა და ტყავისაგან მზადდებოდა. დღესდღეობით, ატომური წყალქვეშა ნავები ძლლიერი სამხედრო მანქანებია, რომლებიც 500 000 კილომეტრის დასაფარად 5კგ საწვავს იყენებენ.
წყალქვეშა ნავები პირველად 1776 წელს ამერიკელების თავისუფლებისთვის ბრძოლაში გამოიყენეს მტრის საზღვაო ხომალდზე თავდასხმის დროს.
წყალქვეშა ნავების ალტერნატიული ენერგიეს წყაროს პოვნა იოლი არ იყო. 1830-იან წლებში წყალქვეშა ნავებისათვის გამოიგონეს ელექტრო ძრავა, რომელიც წყალქვეშა ხომალდისთვის იდეალური ენერგიეს წყაროს წამოადგენდა, რადგანაც არც კვამლს გამოყოფდა და წვისთვის არც ჯანგბადი სჭირდებოდა. თუმცა, ბატარეები, რომლებიც ძრავის მუშაობას უზრუნველყოფდნენ მალე იცლებოდა. +
1860-იან წლებში გამოჩნდა კვლავმუხტვადი ბატარეები, რომლებსაც აკუმულატორები ეწოდებოდათ. Kვლავმუხტვას ექვემდებარებოდა ასევე, დინამომანქანებიც. მიუხედავათ იმისა, რომ ელექტროძრავაზე მომუშავე წყალქვეშა ნავები ბატარეების კვლავმუხტვისთვის დინამოებს იყენებდნენ, მათ საბრუნებლად კიდევ დამატებითი ძრავა იყო საჭირო.
ბენზინის ძრავა – დროთა განმავლობაში Kკვლავმუხტვადი ბატარეები შეიცვალა ბენზინის ძრავით. თუმცა ბენზინის ძრავას უარყოფითი მხარე ჰქონდა. Aქროლადი საწვავიდან გამონაბოლქვი იოლად ფეთქდებოდა და მაინც 1990-იან წლებში სამხედრო საზღვაო ოპერაციებში უამრავი ბენზინისძრავიანი ხომალდი მონაწილეობდა.
დიზელის ძრავა – მალევე Bბენზინის ძრავა დიზელის ძრავით შეიცვალა. თავდაპირველად, ზედაპირული მამოძრავებელი ძალა ხომალდის დიზელის ძრავიდან პიდაპირი გადაცემით ამოქმედდებოდა. მოგვიანებით გამოჩნდა დიზელ-ელექტროძრავები. Aმტიპის ხომალდებში ელექტროძრავები გამოიყენებოდა და როგორც წყლის ქვეშ, ასევე, წყლის ზედაპირზეც. დიზელის ძრავით ბრუნვადი გენერატორები ხომალდის ასამოქმედებლად და ამავე დროს ბატარეების დასამუხტად გამოიყენებოდა.
1955 წელს წყალქვეშა ნავების დიზაინში გარდაქმნა მოხდა. აშშ-ის საზღვაო ფლოტმა პირვველი ატომური წყალქვეშა ნავი “ნაუტილუსი” შექმნა. Iგი მოქმედებაში მოდიოდა ბირთვულ რეაქტორში გოლფის ბურთის ოდენა ურანით. “ნაუტილუსი” ორ საათში 110 000 კმ-ზე მეტს გადიოდა.
ბირთვული ენერგია – ატომური წყალქვეშა ნავების რეაქტორი სიმხურვალეს ბირთვული გაყოფის შედეგად წარმოქმნის. Aმ პროცესის თანახმად, ატომის გული იყოფა და დიდი რაოდენობით ენერგია გამოიყოფა. Gამაგრილებელი სითხე სითბოს რეაქტორიდან გამოყოფს და გადასცემს ქვაბში არსებულ წყალს. ჭყალი დუღდება, წარმოქმნის ორთქლს, რომელიც მთავარ ტურბინას და ასევე ელექტროგენერატორებზე მიმაგრებულ ტურბინებს გადაეცემა. სითბო წყალს ორთქლად აქცევს. ორთქლი ატრიალებს ტურბინებს, რომლებიც თავის მხრივ, ხრახნს აბრუნებს.
ატომური წყალქვეშა ნავების აგება ძალიან ძვირი ჯდება და მათი ყოლის ფუფუნება მხოლოდ უმდიდრესი ქვეყნების საზღვაო ფლოტს აქვს. ასეთი ხომალდები ორ ტიპად იყოფა: სრატეგიული დანიშნულების წყალქვეშა ნავები, რომლებიც გამოიყენება მტრის გემებისა და წყალქვეშა ნავების დასაზვერად და შემდეგ მათ გასანადგურებლად, და ჩვეულებრივი წყალქვეშა ნავები, რომლებიც აღჭურვილი არიან მგრძნობიარე ჰიდროლოკატეგორებითა და მტრის ხომალდიდან მომავალი ბგერების დაჭერა შეუძლიათ. ატომური წყალქვეშა ნავების საუკუნეში ჯერ კიდევ გამოიყენება დიზელელექტროძრავიანი ხომალდები. ისინი შედარებით პატარა და იაფი ხომალდებია, ამასთანავე, ბევრად უფრო სწრაფად მოძრაობენ. ხოლო მტრის მგრძნობიარე ჰიდროლოკატორები ამ პატარა ხომალდებს ხშირად ვერ აფიქსირებენ.
სიცოცხლე წყლის ქვეშ – ყველა წყალქვეშა ნავი, ატომური თუ დიზელელექტროძრავიანი, წყლის ქვეშ ერთნაირად მოძრაობს. ღოდესაც წყალქვეშა ნავი ჩასაყვინთად ემზადება, იგი უზარმაზარი ბალასტის რეზერვუარს წყლით ავსებს, სანამ ხომალდი ნეიტრალურად მოტივტივე არ გახდება და ისეთივე სიმკვრივეს მიაღწევს, როგორიც მის გარშემო არსებული წყალია. Eს ნიშნავს რომ ხომალდი წყალში არც ლივლივებს და არც იძირება. Iგი წყალში მხოლოდ “ზის” იმისათვის, რომ წყალქვეშა ნავი წყლის ქვეშ მოექცეს, იგი ჩასაყვინთად იყენებს ფრთებს. ეს საშვალებები რადარის ფუნქციასაც ასრულებენ. თუ წყალქვეშა ნავს წყლის ზედაპირზე ამოსვლა სჭირდება იგი ჩასაყვინთი ფრთების მარტივი მოძრაობით ამოდის ზემოთ. უფრო დიდი ხნით ზემოთ ამოსასვლელად, წყალქვეშშა ნავები ძირითადად ბალისტის რეზერვუარიდან წყლის გამოსადევნად შეკუმშულ ჰაერს იყენებენ.
საფრთხე – ყველაზე სერიოზული რამ, რაც კი შეიძლება დაემართოს წყალქვეშა ნავს, არის კორპუსის დაზიანება. კორპუსი გაყოფილია წყალგაუმტარ ნაკვეთურება (განყოფილებებად), ასე რომ, დაზიანების შემთხვევაში ხომალდის მხოლოდ დაზიანებული ნაწილი აივესბა წყლით. თუმცა ხომალდის საკმარისსზე მეტი მონაკვეთის წყლით ავსების შემთხვევაში ის მაინც ჩაიძირება.
