ამ სტატიაში მოგითხრობთ ერთ ერთი ფრანგი მწერლის ალფონს დოდეს განვლილ ცხოვრებას დავიწყოთ :))))))
ალფონს დოდე
1 ნაწილი
დახასიათება
,,საოცრათ ლამაზი სახე, ქარვისფერი ფერმკრთალი კანი სწორი და ხშირი წარბები, ღრმათ ჩასმული , ერთდროულათ ანთებული და ნამიანი, ოცნებაში წასული თვალები, სისხლივით წითელი,ვნებიანი ტუჩები, ჩვილის თმასავით რბილი წვერი. უცნაურია, მაგრამ ამ ქალურ სინატიფესთან ერთად ალფონს მამაკაცური იერი და ამაყი გამოხედვა ქონდა… ამ გარეგნობით იგი თამამი და მომთხოვნი უნდა ყოფილიყო, სინამდვილეში ის მწერალთა შორის ყველაზე მგრძნობიარე და დელიკატური მწერალი-პოეტია” ასე ახასიათებდა ალფონ დოდეს თეოდორ დე ბენვილი.
2 ნაწილი
ბავშვობა
ალფონს დოდე საფრანგეთის სამხრეთით,ულამაზეს ქალაქ ნიმში დაიბადა 1840 წელს, მამა აბრეშუმის წარმოებას მისდევდა და საწარმოც ქონიათ. დედაც ამავე პროფესიის ოჯახის ჩამომავალი იყო. დოდე ჯერ ნიმში სწავლობდა და რვა წლამდე ბედნიერი ბავშვობა ჰქონდა. მაგრამ 1848 წლის რევოლუციის შემდეგ მამას საქმეები ცუდათ წაუვიდა და გაკოტრდა ამას ძმების სიკვდილი დაერთო ოჯახის მატერიალურმა მდგომარეობამ და ხშირმა გლოვამ ძირფესვიანათ შეცვალა მისი უდარდელი ბავშვობა.
3 ნაწილი
ქალაქის შეცვლა
ოჯახი საცხოვრებლათ ლიონში გადავიდა, სადაც დოდემ ლიცეუმში განაგრძო სწავლა. როგორც ღარიბების შვილს ბევრი დამცირების გადატანა მოუხდა. ცუდათჩაცმულს, მასწავლებელი კაცუნას ეძახდა.მოგონებებში იგი ამბობს ლიონის გახსენებაზე გული მეკუმშებაო.
4 ნაწილი
გამგზავრება პარიზში
ერთ სუსხიან ზამთრის დღეს დოდე პარიზში მიემგზავრება.მშიერი,მწყურვალი,გათოშილი, იგიდედაქალაქშიჩადის.მართალია,ბედნიერია
რომ ალეს მოსცილდა,შეხვდა ძმას რომელიც რედაქციაში მუშაობდა. დოდესთვის უმძიმესი პარიზული ცხოვრება დაიწყო.ძმასთან ერთად ერთი მანსარდიდან მეორესჰი გადადიოდა. თავს გადაწერით ირჩენდა ხანდახან შიმშილისგან ღონებმიხდილი რამდენიმე დღე
საწოლიდან ვერ დგებოდა.ერთ სუსხიან ზამთრის ღამეს, სახლის პატრონმა გამოაგდო ქირის გადაუხდელობისთვის. მთელი ღამე ქუჩაში იხეტიალა სანამ შემთხვევით გათენებისას ნაცნობს არ წააწყდა და დროებით თავისტან შეიფარა.
5 ნაწილი
1858 წელი დოდე ლექსებს წერს
დოდე ლექსების წერას იწყებს რომლებიც ძალიან ჰგავს
მიუსეს, ბანვლისა და თეოფილ გოტიეს ლექსებს.
1858 წელს დოდე აქვეყნებს ლექსებისკრებულს ,,შეყვარებულნი” ეს ლექსები მარტივი და გასაგები იყო ყველასთვის. ამ ლექსების წყალობიტ გავლენიანი მინისტრის მდივნატაც დაინიშნა, მაგრამ ამ სამსახურს აგდებულატ უყურებდა თავისი საქმიანობით იყო გართული.
6 ნაწილი
ავადმყოფობა
სუსტი იყო და პარიზის ჰავაც ცუდათ მოქმედებდა. ექიმებმა მასალჟირში გამგზავრება ურჩიეს. მცხუნვარე მზის სხივებმა დოდე გამოაკეთა.აფრიკის გარემომ კი რამოდენიმე მოთხრობა ზღაპარი,და ცნობილი ,,ტარტანელის თავგადასავალი” დააწერინა.
7 ნაწილი
დაბრუნება პარიზში
პარიზში დაბრუნების შემდეგ დოდე თეატრზე ოცნებობდა. მთელი ცხოვრება დრამებსა და კომედიებს წერდაზოგიერთი იდგმებოდა კიდეც. პოესები დიდი მხატვრობით ღირებული არ იყო . მაგრამ ,,თეთრ მიხაკს” ,,უფროსს ძმას” და კიდევ რამოდენიმეს წარმატება ერგო.
8 ნაწილი ისევ ავადმყოფობა
1862 წელს დოდეს ჯანმრტელობა კვლავ გაუარესდა. ამჯერად მას ექიმებმა სამკურნალოდ კორსიკაში გამგზავრება ურჩიეს. მერიმეს მსგავსათ ამ მშვენიერ კუნძულზე ცხოვრებამ,დოდეს შემოქმედებაში დიდი ადგილი დაიკავა. ,,წერილები ჩემი წისქვილიდან” ,,ორშაბათის ზღაპრები”
9 ნაწილი
დაოჯახება
1868 წელი დოდე ცოლათ ირტავს ნიჭიერ, გემოვნებიან, ჭკვიან,ხელოვნების მოყვარულ ქალიშვილს ჯულია ალარს,რომელიც მისი შემოქმედების აქტიური მონაწილე ხდება და დიდ დახმარეაბს უწევს მწერალს.
10 ნაწილი
პროვანსი
დოდეს ძალიან უყვარდა თავისი მშობლიური პროვანსი. როცა ძალიან უჭირდა ავათ იყო ან ცუდი ხდებოდა მის გარშემო რამე ის პროვანს მიაშურებდა. სიცოცხლის ბოლო წლებშიც, როცა განუკურნებელი სენით იკო დააავადებული ის თავის პროვანსელ ემგობრებს წერდა: ,,როცა მცივა, როცა ტკივილებია უტანელი ხდება-ეს კი თითქმის გამუდმებითაა, მე ვთბები იმის წარმოდგენით , რომ თქვენთან ვარ, გესაუბრებით, ვსეირნოფ ხეივანში ველური ქონდრის სურნელი რომ ასდის”.
11 ნაწილი
,,ტარტარენ ტარასკონელი”
1872წელს გამოდის დოდეს ნაწარმოები ,,ტარტარენტარასკონელი უჩვეულო თავგადასავალი”
,ეს მოთხრობა მკიტხველში სიცილს იწვევს რადგან პერსონაჟის საგმირო სააქმეები მოთხრობილია კომიკურ ეპოპეის სტილში.დოდე აღიარებს ტარტარენ ტარასკონელის ტხრობის სტილი არც ისე დახვეწილია, და არც შეკრული უფრო მეტიც ის ამას ,,ფეხზე დამდგარ ლიტერატურას უწოდებს”.
12 ნაწილი
ვანგოგის შეფასება
მხატვარმა ვანგოგმა წიგნის წაკიტხვის შემდეგ ძმას მისწერა:,,აუცილებლათ წაიკითხე ტარტარენი.დილიჟანსის ამბავი გახსოვს? ეგ მშვენიერი ადგილი; ჰოდა,მე ეს -ეს არის დავხატე ეგ წიტელი კარეტა მწვანე ფუნდუკი ეზოში აუცილებლაფ გაჩვენეფ”.
13 ნაწილი
ნელი სიკვდილი
სუსტი გარეგნობის,დახვეწილი ნაქვთების მქონე დოდეს ტკივილების გამო ჯვარცმულს უწოდებდნენ. მიუხედავათ ამისა, ვაშკაცურათ იტანდა ყველაფერს , წერდა მოგონებებს, ეხმარებოდა ახალგაზრდა მწერლებს,ადამიანების მიმართ კეთილ განწყობა და სითბო არასოდეს დაუკარგავს. იგი გარდაიცვალა თავის საწერ მაგიდასტან მუშაობისას 1898 წლის 16 დეკემბერი.
სტატიის ავტორი: BELLATRIX 23.02.10
ვინც სტატია მოიპაროს დაეცეს მეხი, დაეწვეს სახლი მოიტეხოს ფეხი და იღრძოს ხელი =P
მადლობთ ყურადღებისთვის.
