არსებობს ცრურწმენის ორი სახე. პირველი დაკავშირებულია სხვადასხვა კულტურებში ოდითგან არსებულ რელიგიურ რწმენასთან, მეორე – ჩვენი პატარ-პატარა ინდივიდუალური ცრურწმენებია. თითოეულ ჩვენგანს ხომ გვაქვს ჩვენს ყოველდღიურ ქცევებთან მჭიდროდ დაკავშირებული პირადი რიტუალები, რომლებსაც ხშირად უბრალო ჩვევებად მივიჩნევთ.
მიუხედავად იმისა, რომ კოკისპირულად წვიმს, ზოგს დავიწყებული ქოლგის გამო უკან დაბრუნება არ სურს – ვაითუ დაითარსოს. ზოგი – დიდ წრეს უვლის მანქანით, თუ სახლთან მიახლოებისას წინ შავი კატა გადაურბენს, ზოგი კი, უფროსიც რომ იძახებდეს, არავითარ შემთხვევაში ზედ არ მიიკერებს მოწყვეტილ ღილს, უბედურებას რომ არ გადაეყაროს. სტატისტიკა აჩვენებს, რომ ნებისმიერი ქვეყნის მოსახლეობის დაახლოებით 70%-ს რაღაც ეშმაკეულის სჯერა.
კემბრიჯის უნივერსიტეტის პროფესორი, დოქტორი ჰოვარდ ტილზი ცრურწმენის მიზეზად თვლის «ეპოქის არასაიმედოობას». ცრურწმენათა და ცრუ შეხედულებების ახლანდელ რენესანსს შუასაუკუნეების შემდეგ ბადალი არ ჰყავს. მაგრამ ამის მიზეზი მხოლოდ ჩვენი ეპოქის არასაიმედოობასა და ასეთივე საეჭვო ხვალინდელ დღესთან არის დაკავშირებული.
ძველთაგანვე სჯეროდათ, რომ გარემომცველ საგნებს, ამა თუ იმ სიტუაციასთან დაკავშირებით, შეუძლიათ სიკეთე ან ზიანი მოუტანონ ადამიანს. საუკუნეებით განმტკიცებული რწმენით თითქოსდა გვეძლევა ნიშანი, რომელიც კარგს ან ცუდს გვიქადის…
ორთოდოქსულმა მეცნიერებამ ეს ყოველივე ცრურწმენად მონათლა , მაგრამ ბოლო წლებში შეხედულებები რადიკალურად შეიცვალა. ყოფილ სკეპტიკოსებს უკვე ეჭვი აღარ ეპარებათ, რომ ყველა საგანს, რომელთაც ჩვენ ვეხებით, თავისი აურა აქვს, ანუ მეცნიერულად რომ ვთქვათ – საკუთარი ელექტრომაგნიტური გამოსხივება, რომელიც ჩვენს ბიოველზე ზემოქმედებს. რაც უფრო ხშირი და რეგულარულია კონტაქტი საგანთან, მით უფრო თვალსაჩინოა ეს ზეგავლენა . ისიც საყურადღებოა, რომ ეს ზემოქმედება ორმხრივია-პასიური არც ჩვენი ბიოველია.
უმრავლესობა ცრურწმენას რეალური საფუძველი უდევს,უბრალოდ მისი ნამდვილი აზრი დაკარგულია და შემდგომში დამახინჯებული დოგმასავით გადადის…. თუმცაღა ცრურწმენის ფესვები უფრო ფსიქოლოგიურია, ვიდრე მისტიკური…
ცრურწმენები და ენერგეტიკა
გაბზარული თეფშით ან ფინჯნით ნუ ისარგებლებთ – უბედურებას მოგიტანთ.
საქმე იმაშია, რომ თეფშის ბიოველის მახასიათებლები გაბზარვის შემდეგ შეიცვალა და ეს ხდება , ჩვეულებრივ კარგიდან ცუდისკენ. თქვენ ამ თეფშით ხშირად სარგებლობთ, ჭურჭლის უარყოფითი ველი გადაეცემა კერძს და ხვდება თქვენს ორგანიზმში. ბინაში, ალბათ სხვა გაფუჭებული ნივთებიც გაქვთ. მაშასადამე უარყოფითი აურა ძლიერდება და შესაბამისად რაიმე სენის ან უსიამოვნების რისკი იზრდება.
ცარიელ ბოთლს მაგიდაზე ნუ დადგამთ – უფულობა იცის
ხალხში არის რწმენა , რომ ცარიელ ჭურჭელში შეიძლება ავმა ძალამ დაიბუდოს, ამიტომ უთავსახურო ჭურჭელს დიასახლისები, ჩვეულებრივ პირქვე დამხობილს ინახავენ თაროებზე. ეს ჰიგიენურადაც გამართლებულია :)
ორნი ერთდროულად ერთი პირსახოცით ნუ შეიმშრალებთ – წაიჩხუბებთ.
ხალხს სჯეროდა, რომ ამ დროს მეორე ის ”უცხო”, ენერგიის ნაწილს გართმევთ და შესაძლოა , თქვენი აზრებიც ”წაიკითხოს”. სინამდვილეში კი იგი თავისი გამოსხივებით ცვლის ამ საგნის ენერგეტიკას და საგანს, ამ შემთხვევაში – პირსახოცს შეუძლია უარყოფითად იმოქმედოს მფლობელის ბიოველზე.
თეთრეულს ან პერანგს უკუღმა თუ ჩაიცმევ
ითვლებოდა, რომ საცვალს თუ უკუღმა ჩაიცვამ, ეს იმას ნიშნავს, რომ გარე მტრული სამყაროს ზემოქმედებისთვის აშიშვლებ იმას, რაც აქამდე დაფარული, ანუ დაცული იყო. თანამდროვე გაგებით კი საცვალი თუ პერანგი კანთან ერთად ქმნიან ელექტრულ სისტემას, რომელიც სხეულში ენერგიის დაგროვებას უწყობს ხელს. თუ თეთრეულს უკუღმა იცვამ, არღვევ დამყარებულ ერთიანობას და ამის შედეგად ორგანიზმი სუსტდება. სწორედ ამიტომ, როცა ადამიანი უკუღმა ჩაცმული თეთრეულით დადის, თუნდაც ამას ვერ ხვდებოდეს, მთელი დღის განმავლობაში დისკომფორტს გრძნობს და დილიდან საღამომდე დაუშვებს იმდენ და ისეთ შეცდომებს, რასაც და რამდენსაც სხვა დროს არ დაუშვებდა.
მეზობლისგან ჭურჭელს თუ ითხოვ, ცარიელს ნუ დაუბრუნებ და შენიც ყოველთვის სავსე იქნება.
ეს სუფთა ფსიქოლოგიაა.მაგ:თუ მეზობელს ქვაბს დაუბრუნებ არა ცარიელს, არამედ 5-6 ხინკალთან ერთად მაინც, ამით მადლობასაც ეუბნები და კეთილგანწყობასაც უმტკიცებ, თუმცაღა ენერგეტიკული თვალსაზრისით საქმე რთულადაა. ცარიელ ჭურჭელში რჩება ე.წ ენერგეტიკული ”ნალექი”, რომელსაც შეუძლია უარყოფითად იმოქმედოს უცხო ბიოველზე.თუ ჭურჭელს ნაწილობრივ რაიმეთი (ცხადია, საკვებით) შევავსებთ, ”ნალექი”განეიტრალდება და კეთილ მეზობელს აღარაფერი დაემუქრება. :)
მაგიდის კუთხეში თუ დაჯდები 7 წელი არ გათხოვდები/ცოლს არ მოიყვან
შეკრული კუთხის წვეროდან მოდის ენერგეტიკა, რომელიც ასე ვთქვათ ჭრის მის წინ მდებარე ობიექტს/სუბიექტს ენერგეტიკულ დონეზე, რაც საკმაოდ არასასურველია!
ასე, რომ ერიდეთ კუთხეში დაჯდომას, მაგრამ თუ მაინცდამაინც სხვა გზა არ გაქვთ, მაშინ გირჩევთ მრგვალი მაგიდის ”კუთხეში” დაჯდეთ :)
ცრურწმენების კოლექცია ;)
მეგობრის საფულე მოგეწონათ და იმანაც გაჩუქათ?
სთხოვეთ რომ ერთი 5 თეთრიანი მაინც ჩაგიგდოთ შიგ, თორემ თქვენს ხელში ის საფულე მუდამ ცარიელი იქნება. რატომ? იმიტომ რომ მას ”თავისი პატრონი ენატრება” და თქვენზე ზრუნვა გულზე სულაც არ ახატია.
შავი კატა – თარსი დღე იცის
მარილის დაყრა (ჩხუბი იცის)
სახლში სტვენა არ შეიძლება – ფული არ გექნება
ობობა რომ მოკლა, ფულს დაკარგავ
ჩანგალი რომ დაგივარდეს ვინმე მოვა, თუ კოვზი დავარდა მაშინ ქალი მოვა, ხოლო თუ დანა ესე იგი კაცი.
ბაყაყი არ მოკლა, იწვიმებს და თუ მაინც გაწვიმდა ცოცხი უნდა დაწვათ, გადაიღებს
ჩიტის დასკინტლებამ ბევრი ფული იცისო :)
დანის ხელში მიწოდება (ჩხუბის ნიშანია)
სახლიდან გასული თუ უკან შებრუნდი სარკეში უნდა ჩაიხედოო
თუ მარცხენა ხელი გეფხანება – ფული შემოგივაო, თუ მარჯვენა – ფულს დახარჯავო
ორშაბათს ვალი არ დაუბრუნო და არ ასესხო.
სიფთაზე აღებული ფული დარჩენილ გასაყიდ საქონელს უნდა მიუსვ-მოუსვა, (ვაჭრების ცრურწმენებიდან)
ცხვირსახოცს რომ გაჩუქებენ ხურდა უნდა მისცე
ცუდი სიზმარი წყალს უნდა მოუყვე
ფეხზე რომ დაგაბიჯებენ მერე შენც უნდა დააბიჯო თორე დედა მოგიკვდება (აუ ამის ბავშვობაში მეშინოდა)
თეფშს თუ მოასუფთავებ მოწესრიგებული ქმარი/ცოლი გეყოლება თუ არა და ფეთხუმი
… დანარჩენი თავად გააგრძელეთ :)
ფაქტები და ციფრები
ერთი ტიპს, რომელსაც დოღზე ფსონების დადება უყვარდა.წლების განმავლობაში სულ აგებდა.. და ერთ დღესაც მიხვდა როგორ უნდა მოეგო, რომ შვიდიანი მისი ბედნიერი ციფრი იყო და ამაზე უნდა აეგო ყველაფერი.
შვიდ რიცხვში ადგა დილის შვიდ საათზე, ყველა მოქმედება შვიდს დაუკავშირა ან შვიდჯერ გააკეთა, მერე მეშვიდე სალაროში, მეშვიდე ნომერ ცხენზე დადო შვიდი დოლარი…
და ცხენი მეშვიდე მივიდა :)
ერთმა მფრინავმა, რომელმაც გადაწყვიტა დაემტკიცებინა რომ რიცხვი 13 თარსი არაა, გადაწყვიტა რომ 13 რიცხვში, 13 საათსა და 13 წუთზე აფრენილიყო თვითმფრინავით და 13 კილომეტრი გადაიფრინა. თვივმფრინავს დიდი 13-იანი დააწერა, შუბლზეც 13 დაიწერა ფლომასტერით და ა.შ. ფრენა წარმატებით დაასრულა. ამით გახარებული საღამოთი ბარში აღნიშნავდა მეგობრებთან ერთად ამ გამარჯვებას, მაგრამ უცბათ ყელში კურკა გაეჩხირა და მოკვდა…
ინგლისში რიცხვი 46 საიდუმლო და მეტაფიზიკურ დატვირთვას ატარებს. ინგლისელები ამას ძალიან უბრალოდ ხსნიან _ ფსალმუნების ინგლისურ თარგმანში 46-ე ფსალმუნის 46-ე სიტყვაა “shake” (შერყევა, შენჯღრევა), ხოლო ამავე ფსალმუნის ბოლოდან 46-ე სიტყვა კი “spear” (შუბი). მათი შეერთებით მიიღება სიტყვა “shakespear” (შექსპირი). საქმე კი იმაშია, რომ 1610 წელს, როდესაც ეს თარგმანი შესრულდა შექსპირი 46 წლის იყო…
ზიგმუნდ ფროიდს სჯეროდა, რომ 46 წლის ასაკში გარდაიცვლებოდა, რადგან მისი ტელეფონი სწორედ ამ რიცხვით ბოლოვდებოდა. როდესაც ფროიდმა ამ ასაკს გადააბიჯა, მაშინ გაუჩნდა რწმენა, რომ უკვე 51 წლის ასაკში გარდაიცვლეობდა. ეს იყო ჯამი 28-ისა და 23-ისა (მისი ვერსიით, “მამრული” და “მდედრული” ციფრები), თუმცა ფროიდმა ამ ასაკსაც გადააბიჯა. საბოლოოდ ის 83 წლის ასაკში გარდაიცვალა და ყელის კიბოთი დაიღუპა. ფაქტია, რომ ფროიდი უფრო წარმატებული ფსიქოლოგი იყო, ვიდრე ნუმეროლოგი.
რიჰარდ ვაგნერის ბიოგრაფები მივიდნენ დასკვნამდე, რომ კომპოზიტორის ცხოვრება საბედისწეროდ იყო დაკავშირებული რიცხვ 13-თან. ვაგნერი დაიბადა 1813 წელს. მისი თეატრი ბეირიტში გაიხსნა 13 აგვისტოს. ვაგნერმა დაწერა 13 ოპერა, მისი სახელი (გერმანულად) შედგებოდა 13 ასოსგან, ისევე როგორც მისი დაბადების წლის ჯამი (1+8+1+3=13). ვებერის ოპერა “ჯადოსნური მსროლელი”, რომელმაც ვაგნერზე უდიდესი გავლენა მოახდინა 13 ოქტომბერს გაიმართა. ხოლო ვაგნერის ოპერა “ტანგეიზერი”, რომელმაც აბსოლუტური ფიასკო განიცადა 13 მარტს შედგა, ხოლო მისი რეაბილიტაცია კი 34 წლის შემდეგ, ოღონდ 13 მაისს მოხდა. რიგის თეატრი, სადაც ის კაპელმაისტერად მუშაობდა 13 სექტემბერს იყო გახსნილი. ფერენც ლისტი, ვენეციაში მყოფ ვაგნერს 13 იანვარს ესტუმრა, ხოლო ზუსტად ერთი თვის შემდეგ 1883 წლის 13 თებერვალს, ემიგრაციაში 13 წლის ყოფნის შემდეგ ვაგნერი გარდაიცვალა.
