ბუგიმენი სხვადასხვა ქვეყნებში
იაპონური ბუგიმენი – ნამაჰაგე ახალ წელს ყოველ სახლს სტუმრობს და სახლის მფლობელს ეკითხება, ყავს თუ არა ურჩი ბავშვები. თუ იმ სახლში არ არიან ცელქი და მტირალა ბავშვები, სხვა სახლისკენ გადაინაცვლებს.
კორეული ბუგიმენი – კოტგამი დადის ტომრით ხელში. მას ძირითადად ურჩი ბავშვების მშობლები უხმობენ და კოტგამსაც ისინი თან მიყავს.
კოტგამი კორეულად “მშრალ ხურმას” ნიშნავს და ისტორია ასეთია: დედა ცდილობდა მტირალა ბავშვის დაწყნარებას და ეუნებოდა, თუ არ გაჩერდები, გარეთ ვეფხვია და ის წაგიყვანსო (კორეულ ფოლკლორში ვეფხვი ითვლებოდა ყველაზე ძლიერ არსებად). ამ დროს მართლაც ჩაიარა ვეფხვმა და ეს რომ გაიგო, კარებთან დადარაჯდა. თუმცა ბავშვის გარეთ გაგდების ნაცვლად, დედამ შვილს მისცა მშრალი ხურმა და უთხრა, “აჰა კოტგამი”. ბავშვმა მაშინვე შეწყვიტა ტირილი. ვეფხვმა იფიქრა, კოტგამი ჩემზე უფრო საშიში მხეციაო და იქაურობას გაეცალა.
მექსიკასა და ესპანეთში ბუგიმენს ელ კოკო ჰქვია. მე-16-17 საუკუნეებში ესპანეთში დადიოდნენ და ქუჩაში მცხოვრები ობოლი ბავშვები ტომრით მიჰყავდათ თავშესაფარში. ელ კოკოს ისტორიაც აქედან წამოვიდა.
ფინური გროკი უზარმაზარი ლურჯი ბურთულის ფორმის არსებაა. ის მუდამ სევდიანი დადის და ზოგჯერ ხალხს აშინებს.
ინგლისსა და ამერიკაში ბუგიმენი წარმოდგენილი ჰყავთ როგორც მაღალი, გაძვალტყავებული, საფრთხობელას სახის მქონე ქალი.
შოტლანდიური ბოგარტი ხშირად იწვევს უსიამოვნებებს ადამიანთა ცხოვრებაში. ზოგჯერ ის მძინარე ადამიანებს სახეზე ცივ ხელს ადებს. თუ მის სახელს წარმოთქვამთ, ვეღარასდროს მოიშორებთ. მისგან თავდაცვის საშუალებაა კარზე გაკრული ნალი.
ბაჰამელი ჯუჯა, რომელიც ურიკით დადის. ის ნადირობს ბავშვებზე, რომლებიც მზის ჩასვლის შემდეგ სახლში არ არიან. ვისაც დაიჭერს, სამუდამოდ მისი მსახური ხდება.
ბულგარელი ტორბალანი დღისით ჩრდილებში ცხოვრობს. ღამით კი გადის დასახლებულ ადგილებში და ბავშვები ტყეში მიჰყავს.
ჩეხურ-პოლონური ბუბაკი მდინარეების სანაპიროზე ცხოვრობს. ის ბავშვის ხმას ბაძავს და ამით იტყუებს მსხვერპლს. ღამით კი ეტლით დაქრის, რომელშიც კატებია შებმული.
ჰოლანდიურ ბოლმანს ეშვები და ბრჭყალები აქვს. ის საწოლის ქვეშ იმალება და ვინც დროზე არ იძინებს, გამოქვაბულში მიჰყავს.
ფილიპინელი პუგოტ-მამუ გიგანტური და უთავოა. ის ხეებსა და მიტოვებულ სახლებში ცხოვრობს. კისერზე არსებული ხვრელის საშუალებით ის მოტაცებულ ბავშვებს ჭამს.
კანადელი ბონჰომი ბავშვებს ტომრით იტაცებს, თუმცა მხოლოდ იმათ, ვისაც ღვიძავს. მძინარეებს არ ეხება.
ნორვეგიული ნოკენი ტბის მონსტრია. ვინც მას დაძახილზე არ ეახლება, ადრე თუ გვიან მისი მსხვერპლი გახდება.
ტრინიდადსა და ტობაგოში მცხოვრებ ჯუმბის ფორმის შეცვლა შეუძლია, ამიტომ მშობლები შვილებს აფრთხილებენ რომ უცნაურ ცხოველებთან და არსებებთან ახლოს არ მივიდნენ. მისი დამრცხების რამდენიმე ხერხი არსებობს. მაგალითად, ფეხსაცმლის გარეთ დატოვება – ჯუმბის ტერფები არ აქვს და მთელ ღამეს ფეხსაცმლის ჩაცმას მოანდომებს. ასევე კარგი ხერხია ქვიშით ან ბრინჯით სავსე ჯამის დატოვება – ჯუმბი მთელ ღამეს მარცვლების თვლაში გაატარებს. შესაძლებელია მდინარის გადაკვეთაც – ჯუმბის წყლის ეშინია. კარებთან მრავალჯერ განასკვული თოკის დატოვებაც შეიძლება – ჯუმბი სათითაოდ დახსნის კვანძებს.
იტალიელებს ლუომო ნერო ჰყავთ – მაღალი უსახო კაცი გრძელი ქურთუკითა და შავი ქუდით. ის როგორც წესი, მაგიდის ქვეშ იმალება. მშობლები მაგიდაზე აკაკუნებენ ხოლმე, რითაც ბავშვებს აფრთხილებენ, რომ ლუომო ნერო მოსულია და თუ საჭმელს ბოლომდე არ შეჭამენ, ის წაიყვანს.