ვისაც სუსტი ნერვები აქვს სჯობს თავი შეიკავოს..
ტყეს ჰვია აოკიგახარა (მგონი ესეა), ანუ “ხეების ზღვა” და, შეიძლება ითქვას, მოფენილია გვამებით.
იაპონური ლეგენდის მიხედვით, შიმშილობის დროს, გლეხებს, რომლებსაც არ შეეძლოთ გამოეკვებათ მოხუცებულები და ახალდაბადებულები, ტყეში მოჰყავდათ და ტოვებდნენ. უჭმელობისგან დასუსტებულები კი მალე კვდებოდნენ.
ტყე ვულკან “ფედის” ძირას მდებარეობს. 864 წელს იგი ამოიფრქვა, რის შემდეგაც წარმოოიქმნა ხეებით დაფარული აოკიგახარას მიდამო. ტყეს ისიც ჰმატებს იდუმალებას, რომ ვულკანური ქანების ზემოქმედებისგან წარმოიქმნა მაგნიტური ანომალია, რომელიც ტყეში კომპასით სარგებლობის შესაძლებლობას არ იძლევა. ანუ კომპასი არ მუშაობს.
მიუხედავად იმისა, რომ ტყის ფართობი თავი–ბოლო 3ჰექტარია, გასული საუკუნის 50იანი წლებიდან მოყოლებული აქ ნაპოვნია 500–ზე მეტი თვითმკვლელის ცხედარი.
ტყის მახლობლად ავტობუსიდან ჩამოსვლისას მძღოლი აუციელბლად გეტყვით “ფრთხილად იყავი”. მისი რჩევა აუცილებლადაა გასათვალისწინებელი. დღის ნებისმიერ მონაკვეთში ხეები მზეს მალავენ და გზას უბნევენ ტყეში მოხვედრილ ადამიანს. ყველაზე მაღალი კენწეროდანაც კი შეუძლებელია ორიენტირება და გზის პოვნა. და სიჩუმე.. თავიდან სასიამოვნო, შემდეგ კი გამაგიჟებელი.. საკუთარი ნებით ტყეში მხოლოდ ორი ტიპის ხალხი შემოდის : პოლიციელები+მეხანძრეები, რომლებიც ყოველ შემოდგომას ათვალიერებენ ტყეს თვითმკვლელების ცხედრების პოვნის მიზნით, და თვითონ თვითმკვლელები.
ადგილობტივი ხელისუფლება თვითმკვლელებს მთელი ძალით ებრძვის. ტყის მისადგომებთან დაფებია დადგმული სხვადასხვა წარწერით. მაგალითად ასეთით: “შენი სიცოცხლე– შენი მშობლების ფასდაუდებელია საჩუქარია”. აქვე პატრულირებს ადგილობრივი პოლიცია, რომელიც ტყეში მოხვედრის მსურველებს აკავებს. თვითმკვლელების გარჩევა კი მარტივია: ძირითადად ესენი კოსტუმში გამოწყობილი საქმიანი მამაკაცები არიან.
იაპონელებს ღრმად სწამთ, რომ თუკი ადამიანი ტყეში შევა, იგი იქიდან ვეგარასდროს შესძლებს გამოსვლას– მიცვალებულების სულები არ გამოუშვებენ.