ინდოეთში თუ მოხვდებით, არავითა შემთხვევაში არ უნდა წამოიწყოთ ლაპარაკი ქალრმერთ კალიზე. და თუ მაინც დაიწყეთ, აუცილებლად ეჭვის თვალით დაგიწყებენ ყურებას. კალის კულტსა და მისდამი შეწირულ ადამიანებზე საუბარს ყველა ერიდება, ზოგს უბრალოდ სჯერა რომ მსხვერპლშეწირვა უკვე 60 წელია რაც ჩაიხშო.
ოფიციალური ვერსიით ინდოეთში რიტუალური მკვლელობები არ არსებობს და მხოლოდ ცხოველების მსხვერპლშეწირვაა. კალის ტაძარი ოთიდგანვე არსებობს, იქ მხოლოდ ბუდისტებს უშვებენ, ყოველდღე დიდი რიგებია. ყველას თეთრები აცვიათ, ფეხაცმლით სიარული ეკრძალებათ. ქურუმთან მისვლის შემდეგ ის საგანგებო რიტუალით კლავს რომელიმე ცხოველს, კალის საპატივცემულოდ, ამის შემდეგ კალი თქვენს მფარველად იქცევა. დღეში ათიათასობით ცხოველი ეწირება. ქურუმებს წამში ეღებებათ თეთი ტანსაცმელი წითლად. ყველა სისხლში მოსვრილი დადის. ტაძრის მაღლა დიდი მეწამულისფერი ღრუბელია, ეს სისხლის კვამლია. საღამოსკენ თითქმის ათსანტიმეტრიანი სისხლი სქელ მასად იქცევა. ტაძარს მხოლოდ დღის ბოლოს, ღამით წმენდენ.
კალის კულტი ყველაზე სისხლისმღვრელი ქალრმერთია, იგი მუდმივად ითხოვს მსხვერპლს. და თუ მას თხოვნა არ შეუსრულე ის კარგს არაფერს დაგპირდება. ადრე ამ ქალღმერთს ადამიანებსაც წირავდნენ, არაოფიცალური ვერსიით ახლაც წირავენ, თუმცა ფაქტები გასაიდუმლებულია. თუ დიდი წარმატების მიღწევა გსურს მარტო თხისა და საქონლის შეწირვით ვერაფერს გახდები, საჭიროა კალისთვის ადამიანი “გაიღო”. გავლენიანი პირები საკუთარი წარმატების შესანარჩუნებლად შეუძლიათ მსხვერპლად შეწირონ ადამიანები. ამ უკანასკნელებს სჯერათ რომ ამით მათ კარიერას საფრთხე არ დაემუქრება და სისხლით “ნაკვები” ქალღმერთი მათ დაიფარავს.
ერთი ინგლისელი ჟურნალისტი ინდოეთში მოგზაურობის დროს, საინტერესო ინფორმაციას წააწყდა. მან ერთი ნეპალერი გამოტეხა იმაში რომ მსხვერპლშეწირვა ოღონდ არა ცხოველების არამედ ადამიანის ინდოეთში კერძოდ კი კალის ტაძარში კვლავ მიმდინარეობს თუმცა იშვიათად. ინგლისელს დიდი ძალისხმევა დასჭირდა ნეპალელის დასარწმუნებლად, შემდეგ კი ხანგრზლივი კამათის შემდეგ მან ნეპალელი სოლიდური თანხის სანაცვლოდ დაითანხმა, ერთ ეგეთ მსხვერპლშეწირვის რიტუალზე წაეყვანა. მაგრამ ყველაფერი აუცილებლად ჩუმად უნდა მომხდარიყო, რათა არავის გაეგო, თორემ ქურუმები ორივეს დასჯიდნენ და თავებს მოკვეთდნენ. ტაძარი ნახევრად ჩაბნელელებული იყო, მხოლოდ რამდენიმე ჩირაღდნით ნათდებოდა. ტაძარში ვიღაცამ თეთრ ზეწარში გახვეული შვიდიოდე წლის ბავშვი შემოიყვანა. გაისმა რაღაც ლოცვა, გალობა. მერე კი რაღაც ლამაზი დაშნით გოგონას ყელი გამოჭრეს, ისე ოსტატურათ რომ არც კი დაუყვირებია. სისხლის ნაკადულს ფიალა შეუშვირეს, რომელიც გოგონას თავის ქალისგან იყო გაკეთებული. “თასი” მთელს დარბაზს შემოატარეს, ზოგი სვადა გოგონას სისხლს, ზოგიც უბრალოდ ლოცულობდა, ან მღეროდა. დამსწრენი კალის ქალღმერთს ევედრებოდნენ სხვადასხვა რაღაცის ასრულებას. რიტუალის ბოლოს გოგონას სხეული გარეთ გაიტანეს. შეკრებილნი დაიშალენ, მოუტმენლად ელოდნენ ალბათ სათხოვრის ასრულებას, საჩუქარს კალისგან.
როგორც შემდეგ ჟურნალისტმა შეიტყო, კალის ქალღმერთს ძირითადათ გოგონებს წირავენ. ინდოეთში ხშირად ყიდულობენ ჩვილებს, ზრდიან გარკვეულ ასაკამდე და შემდეგ კალის ქალღმერთს წირავენ. მოზრდილებს, მსხვერპლად არ წირავენ უფრო სარისკოა.
გაოგნებული ჟურნალისტი კი ინგლისს დაუბრუნდა რათა ყველასთვის ემცნო რომ XXI საუკუნეშიც კი არსებობს მსხვერპლშეწირვა.
