ამ პოსტში მე ვისაუბრებ მაიკ ტაისონზე. გააგრძელეთ
მიუხედავად იმისა რომ აქ უკვე დევს მაიკზე პოსტი გადავწყვიტე მეც დავდო 1 პოსტი მასზე , მხოლოდ უფრო სხვა განხრით.. ამას მიხვდებით პოსტის გაცნობის შემდეგ.
პოსტში არ მინდა ვისაუბრო მის ბიოგრაფიაზე, მიღწევებზე და გამარჯვებებზე… მე მინდა ვისაუბრო ადამიანზე რომელსაც შეუძლია სიყვარული.
მაიკს ძალიან უყვარს ცხოველები, განსაკუთრებით მტრედები. ზუსტად მაიკის მტრედებზე მინდა ვისაუბრო დღეს.
– ბავშვობაში სკოლაში სიარული მეზიზღებოდა და სულ ვერიდებოდი იქ მისვლას , რადგანაც ყველა მამცირებდა და მირტყამდა, ამ მხრივ ძალიან სუსტი ბავშვი ვიყავი.
პატარაობიდანვე მიყვარდა ცხოველები, მყავდა მტრედები რომლებსაც ვუვლიდი და რომლებიც ძალიან მიყვარდა. ერთხელ 16 წლის ასაკში ვსეირნობდი ჩემს საყვარელ მტედთან ერთად ქუჩაში როდესაც თავს ხულიგნების ბანდა დამესხა, მტრედი წამართვეს და ჩემს თვალწინ თავი მოგლიჯეს, ამან ჩემზე ძალიან იმოქმედა და ხულიგნებისკენ საცემრად გავიწიე, ასეთი რეაქცია არასდროს მქონია , იმ დღეს მივხვდი რომ ძალიან მიყვარს ეს ფრინველები და იმ დღიდან მოყოლებული სეიოზულად ვზრუნავ მათზე… კრივისკენ მტრედებმა მიბიძგეს იმ საშინელი დღის შემდეგ, ჰყვება მაიკი.
მას ძალიან რთულიბავშვობა ჰქონდა არც ზრდასულ ასაკში აკლდა პრობლემები მაგრამ ის მაინც მეტ დროს მტრედებთან ატარებს. მან არ დაიწივყა სიყვარული მათ მიმართ , პირიქით ახლა როცა მან კრივს თავი დაანება თითქმის მთელ დროს მტრედებთან ატარებს მეტიც ის საფოსტო მტრედების ჩემპიონატშიც კი იღებს მონაწილეობას…
სულ ეს იყო მეგობრებო.. სიმართლე გითხრათ მაიკ ტაისონი რაღაც ურჩხულად მიმაჩნდა სანამ ეს ისტორია არ გავიგე… ეს ადამიანი მე პირადად ძალიან მომწონს.
