საქართველო (1993-94)
ალბათ გახსოვთ 93-94 წლები, უშუქობა უგაზობა და ათასი უბედურება ..
ომი შეწყდა იმ უბრალო მიზეზის გამო, რომ საქართველოს მტრებს საომარი არაფერი დარჩათ – მათ მიიღეს ყველაფერი რაც სურდათ: გამოდევნეს აფხაზეთიდან მშვიდობიანი ქართველი მოსახლეობა, დააფიქსირეს «საქართველო-აფხაზეთის» საზღვარი და ამ საზღვარზე შემოიყვანეს ე.წ. «სამშვიდობო ჯარი», რომელიც სინამდვილეში სასაზღვრო ჯარი უფროა, ვიდრე «სამშვიდობო პროცესის გარანტი».
1994 წელს, სწორედ ლტოლვილთა განწყობილებაში მომხდარი ამ ცვლილების გამო, საქართველოს აფხაზეთი კიდევ უფრო მეტად დაშორდა, ვიდრე 1993 წელს – როდესაც სოხუმი დაეცა და აფხაზური ფორმირებები ენგურზე გავიდნენ.
1994 წელს საქართველოს ხელისუფლებამ რამოდენიმე ასეულჯერ გაზარდა ფასები პირველი საჭიროების პროდუქტებზე, რასაც რატომღაც «ეკონომიკური რეფორმა» უწოდა. შედეგად კუპონი მნიშვნელოვნად გამყარდა, მაგრამ საკითხავია – რის ფასად? თუკი საქართველოს მოსახლეობის აბსოლუტური უმრავლესობა შიმშილობს, ადამიანები საკვების უკმარისობით იხოცებიან, ხოლო ეკონომიკას მაფიოზთა ხროვა დაეუფლა – ეს ვერაფერი «რეფორმაა».
მთლიანობაში, 1994 წელი შეიძლება შეფასდეს, როგორც ქართველი ხალხის ეროვნული და სოციალური გენოციდის წელი, რომელმაც, ამავე დროს, კიდევ უფრო დაგვაშორა სანუკვარ მიზანს – სახელმწიფოებრივი მთლიანობის აღდგენას.
ეს წლები ყველა ქართველისთვის მართლაც ძალიან მტკივნეულია .. ეს არის ჩვენი ქვეყნის ისტორიაში ერთ-ერთი ყველაზე მძიმე პერიოდი.. გადავწყვიტე დამედო რამდენიმე სურათი რომელის ამ პერიოდს ასახავს:
აფხაზეთი
10-11-1993. სოხიმი. ეთნიკური რუსების ოჯახი
11/1993
10-11-1993 გალის რეგიონი
10/1993. საქართველო
11/1993 საქართველო, აფხაზეთი
2005 წელი საქართველო, აფხაზეთი, სოხუმი
თბილისი
1994