1960 წლის სექტემბრიდან 1962 წლის ოქტომბრამდე როგოზოვი მუშაობდა ანტარქტიკაზე. ის იყო ერთადერთი ექიმი ცამეტ მკვლევარს შორის ნოვოლაზარევსკაიას სადგურზე, რომელიც დაარსდა 1961 წელს.
1961 წლის 29 აპრილის დილას როგოზოვნა გამოცადა ზოგადი სისუსტე, გულისრევა და ზომიერი ცხელება, შემდეგ ტკივილი მუცლის ღრუს ზედა მარჯვენა ნაწილში. ყველა შესაძლო კონსერვატიულმა მკურნალობამ არ უშველა. 30 აპრილს ლოკალიზებული პერიტონიტის ნიშნები აშკარა გახდა და მისი მდგომარეობა საგრძნობლად გაუარესდა საღამოსთვის. Mirny- უახლოესი საბჭოთა კვლევითი სადგური 1000 მილის დაშორებით იყო მათგან. ქარიშხალი ხელს უშლიდა თვითმფრინავით მის გადაყვანას. როგოზოვს აღარ ჰქონდა არჩევანი და ამზადებდა თავს საოპერაციოდ.
ოპერაცია დაიწყო დაახლოებით საღამოს 10 საათზე, მძღოლისა და მეტეოროლოგის დახმარებით, რომლებიც უზრუნველყოფდნენ ისტრუმენტებით.ნოვოკაინის 0.5% იქნა გამოყენებული მუცლის კედლის გაუტკივარებისთვის. როგოზოვმა გააკეთა 10-12 სმ ჭრილობა და ჩაიარა ყველანაირი გამომჟღავნების გარეშე. ღამით ოპერაცია დასრულდა.
ხანმოკლე პერიოდში პოსტოპერაციული სისუსტე პერიტონიტის ნიშნები გაუჩინარდა. როგოზოვს ტემპერატურა დაუბრუნდა 5 დღის და ნაკერები ამოიღო 7 დღის შემდეგ. მან გაანახლა თავისი ჩვეულებრივი მოვალეობა 2 კვირის განმავლობაში. 1961 წელს იგი დააჯილდოვეს ლეიბორისტის წითელი დროშის ორდენით.
