ფილმი მიეძღვნა 1912 წლის ივლის-აგვისტოში აკაკი წერეთლის მოგზაურობას იმერეთის მთიან რაიონებსა და რაჭა–ლეჩხუმში. მისი ერთ–ერთი თანამგზავრი ფილმის ავტორი ვასილ ამაშუკელი იყო. მოხუცებული პოეტის მოგზაურობას დიდი საზოგადოებრივი მნიშვნელობა ჰქონდა. მოხუცები, ახალგაზრდები და ბავშვები პოეტს ყვავილებით და საჩუქრებით ეგებებოდნენ. პოეტი უზომოდ ბედნიერი იყო. მისი აზრით საქართველო უკვე სხვა იყო, ვიდრე ნახევარი საუკუნის წინ, ხალხი ესალმებოდა თავისუფალ მომავალს და მზად იყო მის მოსაპოვებლად.
