ალასკიდან ვიდრე კამჩატკამდე ბერინგის ზღვასა და უსაღვრო წყნარ ოკეანეს შორის 1800 კილომეტრზე გადაჭიმულია ალეუტის კუნძულები. აქ 110 დიდი და უთვალავი პატარა კუნძული და კლდეა , ალეუტის კუნძულები წყნარი ოკეანის ვულკანური მთაგრეხილის ერთ-ერთი რგოლია.ნათელი და ლამაზი სანახავია ალეუტის ვულკანები ღამით, როცა მრავალრიცხოვანი კრატერებიდან იფრქვევა ცეცხლის სვეტები და ანათებს ოკეანეს, სადაც ქათქათა აისბერგები დაცურავენ.აქ ხშირად გხვდება ვულკანური ამოფრქვევები,მ ხან ხმელეთზე ხან წყალში. ალეუტის სანაპიროები ნამდვილად არ არის სტუმართმოყვარე.აქ არაა ტყე, მთის კალთები ხავსებით და მღიერებითაა დაფარული.აქა-იქ შეიძლება შეამჩნიოთ ნაძვის ხეები.კუნძულების სიღრმეში არ არიან ცხოველები, სანაპირო კი სამაგიეროდ მდიდარია ზღვის ცხოველებით. ზაფხულობით შიშველ კლდეებზე ფრინველების ბრბო იყრის თავს.როდესაც მზე გამოჩXნდება სანაპიროზე ამოდიან სელაპები, ლომვეშაპები და ზღვის კატები.მეთვრამეტე საუკუნის ბოლოს ადგილობრივი მოსახლეობის რიცხვი 15 ათასს შეადგენდა , ახლა კი მხოლოდ რამდენიმე ათასია
