ზოგი ადამიანი ფიქრობს, რომ მეცნიერებას შეუძლია ახსნას აბსოლუტურად ყველაფერი, თუნდაც სამოთხის არსებობა იუწყება Newsweek.
სტატიაში გამოქვეყნებულია 2000 წელს ჟრნალ The Lancet-ში დაწერილი ინფორმაცია იმის შესახებ, რომ 9-18 პროცენტამდე, კლინიკური ან დროებით სიკვდილისწინ მოყოფი ხალხი ხედავს ბნელ გვირაბს, რის ბოლოშიც არის სინათლე, ისინი ამ მომენტში ღმერთის ყოფნას გრძნობენ, ოდესღაც ნაცნობ გარდაცვლილ ან თუნდაც ცოცხალ ხალხს ხვდებიან, გრძნობენ უსხეულობას და დაბრუნებულნი იცვლებიან საკმაოდ.
მეცნიერი ენდრიუ ნიურბერგი აცხადებს, რომ გვირაბები და სინათლე იმით აიხსნება, რომ სიკვდილის წინ ადამიანი ჯერ წყვეტს პერიფერიული ზონების ხედვას, ნათელი შუქი კი შეიძლება იყოს, თვალის მიერ შუქის ცენტრში კონცენტრაცია.
ჯერ კიდევ 1980-იან წლებში მეცნიერები ამტკიცებდნენ, რომ სიკვდილისწინა პროცესი არის უბრალოდ დამცავი მექანიზმი, ტვინის ტრამვის ასაცილებლად, რის შედეგადაც გამოიყოფა ქიმიური ნივთიერება, რომელიც იწვევს ჰალუცინაციებს. გამოკითხულთაგან ყველა გადის გვირაბს, ნაცნობებს ხვდება და უსხეულობას გრძნობს. ამ ყველაფრის გამოწვევა ნებისმიერ ადამიანს შეუძლია „კეტამინის“ მიღების შემდგომ. 2000 წელს ფსიქიატრმა კარლ იანსენმა დაწერა წიგნი „ კეტამინი, ოცნება და რეალობა“ სადაც წერია ამ ნარკოტიკისადმი დამოკიდებული ხალხის ინტერვიუები, ერთ-ერთი გამოკითხული, რომელიც თავს K.U.-ს უწოდებს ამბობს: „ მე ოქროს შუქში შევიმოსე, ზევით ავფრინდი და და უსტიყვო საუბარში ჩავეფლე, შუქთან, რომელიც სულ ღმერთი მეგონა“ დანტემ ეს ბევრად უკეთ აღწერა, მისი აღწერა დიდად ჰგავს ამ ადამიანის მონათხრობს, ამბობს ლიზა მილერი, ავტორი წიგნისა „ მუდმივი მიდრეკილება სიკვდილის შემდგომი სიცოცხლისადმი“
დანტეში იმედია მივხვდით იგულისხმება ალიგიერი :)
