ჟესტები, რომლებიც მიანიშნებენ ფიქრსა და შეფასებაზე – ადამიანი ცდილობს იპოვოს პრობლემის გადაჭრის გზები: სახის ჩაფიქრებული გამიმეტყველებით, “ლოყა დაყრდნობილი აქვს ხელის გულზე” ცხვირის წვერის სრესა და(დახუჭული თვალებით) მიანიშნებს რომ ძლიერად იკრებს გონებას აზროვნებისათვის.
როდესაც მოსაუბრე იღებს რთულ გადაწყვეტილებას ისრესს ნიკაპს და ოდნავ ჭუტავს თვალებს თითქოს სადღაც შორს ეძებს პრობლემის გასაღებს.
როდესაც თანამოსაუბრეს ნიკაპი აქვს ჩამოდებული ხელის გულზე და საჩჩვენებელი თითი სწვდება ლოყის გასწვრივ ყურამდე მიანიშნებს, რომ კრიტიკულად არის თქვენი მოსაზრებების მიმართ.
ჟესტები , რომლებიც მიანიშნებენ ამა თუ საკითხის მიმართ ადამიანის ეჭვსა და არადამაჯერებლობაზე. Aამ დროს უმეტესად ადამიანი საჩვენებელი თითით იფხანს ყურის ბიბილის ან ცხვირის წვერზე საჩვენებელ თითს მსუბუქად ისვავს- ეს მიანისნებს, რომ თანამოსაუბრე დაეჭვებულია თქვენს საუბარში, ან უჭირს პასუხის გაცემა.
თუმცა ადამიანები ხშირად იმიტომ ისრესენ ცხვირი წვერს, რომ ეფხანებათ., თუმცა ასეთ შემთხვევაში ფხანა ენერგიულია.
გაბრაზების პოზა. თანამოსაუბრე იჩეჩავს მხრებს და თავს ქვევით წევს. ასეთ შემთხვევაში სასურველია საუბარი გადაიტანოთ სხვა თემაზე. Dაროდეცსაც შენისნავთ, რომ მოსაუბრე დაწყნარდა გაარკვიეთ მისი გაბრაზების მიზეზი.
არ აქვს მოსმენის სურვილი და ცდილობს დაასრულოს საუბარი. თუ ტანამოსაუბრე იწყებს თვლემას ე. ი. თქვენ მისთღის აღარ ხართ სასიამოვნო და საინტერესო მოსაუბრე. Aამ ფაქტის დაფიქსირებისას უნდა ეცადაოთ, რომ რაიმე შეცვალოთ თუ გსურთ წარმატებით დასრულდეს საუბარი.
ყურის სრესა- მოასწავებს, რომ არ მიაქციოს ყურადღება გაგონილ სტყვებს. Aან აღარ სურს მეტის გაგება და თავად უნდა გამოხატოს საკუთარი პოზიცია.
როდესაც თანამოსაუბრეს სწრაფად სურს დააასრულოს საუბარი იგი გაუთვითცნობიერებლადვტანით ბრულდება კარის მიმართულებით და ფეხებიც მიმართულია კარისაკენ. ტანის სხეულის მიმართულება და ფეხების განლაგება მეტყველებენ იმაზე, რომ მას აშკარად უნდა წასვლა. Aმავე განწყობის მაჩვენებელია ისიც, რომ თანამოსაუბრე იხსნის სათალეს და ნელა დებს გვერდით. ასეთ სიტუაციაში ან უნდა დავაინტერესოთ თანამოსაუბრე ან მივცეთ წასვლის საშუალება.
წყარო: www.psychologytoday.com
