არქივი

გვანტანამოს ციხე

mtavari
გვანტანამო, დაწესებულება , რომელიც 21-ე საუკუნის კონცლაგერს წარმოადგენს, დღეს ის ფაქტი , რომ გვანტანამო კიდევ არსებობს ცხადყოფს იმ ფაქტს , რომ დედამიწა ჯერ კიდევ არ არის განვითარების გზაზე.  ციხის შექმნის თარიღად 2002 წლის 18 მარტი სახელდება, მაგრამ როგორც დადგინდა, გვანტანამო არა 2002 წელს არამედ 1990 წლიდან ფუნქციონირებს. ამ ციხის სისასტიკემ, მრავალი ქვეყანა აღაშფოთა, მათ შორის ამერიკაც, რომლის ტერიტორიაზეც იმყოფება ეს ასევთქვათ კონცლაგერი, 2012 წელს ახლანდელმა აშშ ს პრეზიდენტმა შესთავაზა მთავრობას დადგენილება , ციხის დახურვასთან დაკავშირებით , მაგრამ უშედეგოდ, შესაძლოა ესეც დადგმული სცენა ყოფილიყო, პრეზიდენტის მოთხოვნა ციხის დახურვასთან დაკავშირებით , მაგრამ ამას ჩვენ ვერ გავიგებთ, ფაქტი ერთია გვანატამო ისევ არსებობს და ისევ გრძელდება შიგ პატიმრების წამება.
meore
როგორც ციხის ადმინისტრაცია აცხადებს, გვანტამაოში  ხვდებიან მხოლოდ ისეთი ადამიანები, რომლებიც ტერორიზმის მუხლით ან კაცობრიობისთვის ზიანის მიყენებაში არიან ბრალდებულები, ერთი სიტყვით პატიმართა უმეტესობა ისლამის ჯიჰადური დაჯგუფების მებრძოლები არიან. დღეისათვის ციხეში 1200 პატიმარია, ხოლო მათი რიცხვი ყოველწლიურად იზრდება, ალბათ ამის მიზეზი, ის მსოფლიო პოლიტიკური სიტუაციაა , რომლის გამოსწორებასას ჯიჰადური სამყარო სისასტიკიდ აპირებს. ციხის შექმნიდან დღემდე , სულ 70 000 პატიმარი იხდიდა სასჯელს, ხოლო მათგან მხოლოდ 12% განთავისუფლდა, ხოლო დანარჩენებს ან სამუდამო პატიმრობა ანდაც ციხის მკაცი პირობების , ვერატანის გამო ნაადრევად მოესრაფად სიცოცხლე. ციხეშ ძალიან ხშირია სუიციდს ფაქტები , თითქმის ყოველთვე იკლავენ პატიმრები თავს, ხშირ შემთხვევაში , მათი სუიციდი ძალიან მტანჯველი და საშინელი წარმოსადგენია, რადგან ყველაზე გავრცელებული თვითმკვლელობის ხერხი ეს საკუთარი კბილებით ვენების გამოჭამა არის, რაც დამეთანხმებით ამაზრზენია, მაგრამ გვანტანამოში არ არსებობს არც ბალიში და არც ადიელა , რომ თავი ჩამოიხრჩონ.
mtavari 3
როროგრც გითხარით,  უმეტესობა გვანტანამოს პატიმრებისა  მუსლიმია, ამიტომაც მათთვის ძალიან მნიშვნელოვანია საღამოს ლოცვები, რადგან უკვე დამძიმებული სული უფრო არ დაამძიმონ და ლოცვით როგორმე შეასუსტონ ის ცოდვები რაც მათ ამ ცხოვრებაშ ჩაიდინეს და რამაც ისინი ამ ადგილამდე მოიყვანა. ამ წლამდე გვანტანამოში , ლოცვა ყოველ საღამოს გარედ გამოყვანის დროს დაშვებული იყო, მაგრამ დღეს ესეც აიკრძალა, იმის გამო , რომ პატიმრებმა ამ ლოცვით კავშირები ერთმანეთს არ გადსაცენ (გვანტანამოში ყველა პატიმარი პატარა , ოთახაში ცალკე არის  და მათ ერთმანეთთან კონტაქტი არაქვთ)  ყურზე სმენის დამხჩობი ყურსასმენები , პირში ჩადგმული ენის დამაკავებლები და თვალებზე ჩამონცმული ბნელი სინათლე გაუმტარი სათვალეები, მათ არ აძლევთ საშუალებას არა ერთმანეთთან იურთიერთნ არამედ საერთოდ გარესამყაროს ჰავა და მისი სილამაზე შეიგძნონ.

გვანტანამოს პატიმართა უმრავლესობას , სიარული კარგად არ შეუძლია , ამის მიზეზი ის არის , რომ გარედ გამოყვანის დროს მათი ფეხები დამბულია როგორც დასაკლავად გამზადებული პირუტყვისა , ხოლო მათი ხელები მოდუნებული და გაშეშებული, მუდმივად ბორკილებში ყოფნის გამო, ხოლო ის გალია სადაც ისინი არიან არამცთუ სიარულის საშუალებას არამედ ნორმალურად დაწოლის პირობებასც არ აძლევთ მათ. ასევე ხშირია გვანტანამოშ გაუპატიურების ფაქტები, შეიძლება იფიქროთ , რომ ეს პატიმრების მიერ პატიმრებზე ხდება, დიახ ეს ასეა , მაგრამ ერთი განსხვავებით , აქ პატიმრები არა საკუთარი ნებით არამედ ციხის ჯალათების ძალდატანებით აუპატიურებენ ერთმანეთს, ეს არის საზარელი სანახაობა , უამარვი პატიმარი ეწირება გაუპატიურებას , რადგან მათი ორგანიზმი იმდენად დასუსტებული და დაავადებულია ციხის პირობების გამო, რომ ისინი მსგავს ძალადობას ხშირ შემთხვევაშ ვეღარ უძლებენ. ციხის კვება ნამდვილი საშინელებაა, იმის გამო, რომ ციხის ოთახებში საპირფარეშოები არ არის , ხოლო პატიმრებს დღეში ერთხელ უშვებენ გარეთ, მათ მხოლოდ ნახევარ ულუფა პურს აჭმევენ და ზედ წყალს აყოლებინებენ, ეს არის გაუგონარი სისატიკე რაც ადამიანებზე ხდება, შეიძლება ისინი ცივსისხლიანი დამნაშავენი იყვნენ, მაგრამ დანაშაულზე დანაშულიდ პასუხი ხომ უფრო დიდი ცოდვაა, ამიტომაც მსგავსი კვების გამო, უამრავი პატიმარი ხდება კუჭ-ნაწლავის მოშლის მსხვრეპლი, რაც სიკვდილით მთავრდება. საბოლოოდ კი უნდა მივხვდეთ და ჩავხედოთ თვალებში იმ რეალობას რაც ხდება , ისეთ განვითარებულო ქვეყნის დაფინანსებით როგორიც ამერიკაა და ერთხმად შევეწინააღმედოგ 21-ე საუკუნეში კონცლაგერების არსებობას.

გვანტანამოშ, სიკვდილის დასჯის პროცესის ინსცენირება:

fridrix

რიგითი პიროვნება, რომლის მთავარ მიზნად შეილება დაისახოს იმ ისტორიებსი გადმოცემა, რომლებიც ამ ხნის მანძილზე დააგროვა და მზადაა ხალხის ინტერესის ობიექტად გამხადოს ისინი.

მსგავსი ამბები

Back to top button