კოლუმბის მიერ ამერიკაში მოგზაურობიდან საუკუნე ნახევრის შემდეგ თანამედროვე ჯანადის უზარმაზარი სივრცეები ჯერ კიდევ უცნობი იყო ევროპელებისთვის.გაბედულ ადამიანებსაც კი აშინებდათ ხშირ ტყის უსაზღვრო სივრცე ზამთარში , მაგრამ შიში გამდიდრების სურვილმა დაძლია, რომლის მიზეზიც გახდა წყლის თახვი
1663 წელს ადგილიდან, სადაც ახლა ქალაქი მონრეალია, მდინარეში შეცურდა ნახვი ორი მოგზაუროთ, რომლებიც მხოლოდ 6თვის შემდეგ დაბრუნდნენ.სწორედ მათ აღმოაჩინეს თახების სამეფო.მოგზაურებმა იმდენი რამ ნახეს და განიცადეს, რომ თავგადასავლის თხრობას რამდენიმე დრე დასჭირდა.მოსმენილმა ფრანგების მცირე კოლონიაზე იმდენად დიიდ შთაბეჭდილება მოახდინა , რომ კინაღამ სინამდვილე ლეგენდად იქცა.საქმე ისაა, რომ ხანგძლივი და დამღლელი მოგზაურობის შემდეგ ისინი მიადგნენ მღვრიე და ჭუჭყიან ტბას, რომელსაც ინდიელები ასე უწოდებდნენ -ვინიპეგი-ჭუჭყიანი წყალი.წყლის გაჭუჭყიანებას იწვევდნენ თახვები, რომლებსაც ტბაში ცამავალ მდინარეებსა და ნაკადულებშI 3 მეტრამდე სიმაღლისა და რამდენიმე ათეული მეტრის სიგრძის საცხოვრებელი ქოხები ჰქონდათ აგებული.ტახვების აღმოჩენიდან რამდნეიმე წლის შემდეგ ფრანგებმა ააგეს ბეწვეულის შემსყიდველი ფაქტორები. 8-10 კაციანი ჯგუფები აქ მოდიოდნენ თახვებზე სანადიროდ, თუმცა წინ ედოთ 3 ათასი კილომეტრი გზა, 120-მდე ჩანჩქერი, 50-მდე ტბა.ასე თანდათანობით შეაღწიეს ევროპელებმა ჩრდილოეთ ამერიკის უკიდურეს ჩრდილოეთში ბეწვისა და გამდიდრების ძებნაში და ასე დაიშალა ბეწვეულისა და ტყის იმპერია
