ცნობილთა ოხუნჯობანი 2
ცნობილ ადამიანთა სასაცილო და ორიგინალური პასუხების მორიგი ნაკრები ..
სხვისი იხვები
ინგლისელ დრამატურგ შერიდანს ნადირობა უყვარდა , მაგრამ ნადირობიდან შინ ყოველთვის ცარიელი ბრუნდებოდა .
ერთხელ ტბორთან მან შენიშნა კაცი , რომელიც იდგა და შინაურ იხვებს თვალს ადევნებდა .
– რამდენს გამომართმევთ , იხვებს რომ ვესროლო ? – იკითხა მან , – საკმარისი იქნება 5 კრონი ?
კაცი ჯერ გაოცდა , შემდეგ თანხმობის ნიშნად თავი დაუქნია .
შერიდანმა მისცა მას ფული , გაისროლა , 6 იხვი მოკლა , ჩააწყო ჩანთაში და უთხრა :
– ვფიქრობ , ორივემ სასარგებლო საქმე გავაკეთეთ .
– მე განსაკუთრებით , – გაიცინა უცნობმა , – იხვები ხომ ჩემი არ არის .
შექსპირიც მოკლა
ახალგაზრდა ლიტერატორმა გადათარგმნა შექსპირის ” ჰამლეტი” და ანახა იგი პეტრე კარატიგინს. მან ყურადღებით გადაიკითხა გულუბრყვილო ბავშური თარგმანი, ახალგაზრდას სქელი რვეული დაუბრუნა და უთხრა :
– ოჰ , ყმაწვილო ! როგორ არა გრცხვენიათ ! “ჰამლეტში” ისედაც ყველა მოქმედი პირი კვდება და თქვენ მათ შექსპირიც მიაყოლეთ ?!
დიდმა დიდს …
ალბერტ აინშტაინს უყვარდა ჩარლი ჩაპლინის ფილმები და მის ეკრანის გმირებს დიდი სიმპატიებით ეპრობოდა. ერთხელ მან ჩაპლინს წერილი მიწერა :
” თქვენი ფილმი ” ოქროს ციებ-ცხელება” მთელი მსოფლიოსთვისაა გასაგები, თქვენ უსათუოდ დიდი ადამიანი გახდებით. აინშტაინი ” .
ჩაპლინმა უპასუხა :”მე თქვენით უფრო ვარ აღტაცებული . თქვენი ფარდობითობის თეორია ყველასთვის როდია გასაგები, მაგრამ თქვენ მაინც დიდი ადამიანი გახდით . ჩაპლინი ” .
ვერ წარმოედგინა
ერთხელ ფერნანდელმა დასვენების დროს ნადირობა მოიწადინა . გზაში ნაცნობი შეხვდა .
– ამას რას ვხედავ , ბატონო ფერნანდელ ? თქვენ , ბუნების მეგობართა საზოგადოების წევრი , ცხოველთა სამყაროსადმი ჰუმანური დამოკიდებულების მომხრე და ნადირობა ?
– კი მაგრამ , რატომ არ უნდა ვინადირო ? – გაიცინა ფერნანდელმა , – მე ხომ ჩემს სიცოცხლეში ერთხელაც კი არ მომირტყავს მიზანში .
” გენიოსობა და ბოროტმოქმედება “
უნიჭო კომპოზიტირებს შორის ჰაიდნს ბევრი მოშურნე ჰყავდა , ერთ-ერთმა მათგანმა გადაწყვიტა მიემხრო მოცარტიც . მან მიიწვია დიდი კომპოზიტორი კონცერტებზე , სადაც ჰაიდნის კვარტეტს ასრულებდნენ. კონცერტის დროს მან აღშფოთებით უთხრა მოცარტს :
– მე არასოდეს არ დავწერდი ასე .
– მეც , – უმალ გამოეხმაურა მოცარტი , – და იცით რატომ ? არც თქვენ და არც მე ეს მომხიბლავი მელოდია არასოდეს მოგვივიდოდა თავში .
გენიოსებისათვის ადვილია
როდესაც შვიდი წლის ასაკში მოცარტი მართავდა მაინის ფრანკფურტში , მასთან მივიდა თოთხმეტი წლის ბიჭუნა.
– რა შესანიშნავად უკრავ ! მე ალბათ ვერასოდეს ვისწავლიდი ასე დაკვრას .
– როგორ არა ? შენ ხომ უკვე დიდი ხარ . სცადე და თუ ვერ გამოგივა , დაიწყე ნოტების წერა .
– მე ვწერ … ლექსებს …
– ეგეც ხომ ძალიან საინტერესოა . კარგია ლექსების წერა , ალბათ , კიდევ უფრო ძნელია , ვიდრე მუსიკისა .
– რატომ , სულ ადვილია , სცადე შენც …
ვოლფგანგ მოცარტის თანამოსაუბრე ვოლფგანგ გოეთე იყო .
რაც დასაშვებია იუპიტერისათვის …
ერთი ყმაწვილი შეეკითხა მოცარტს , როგორ დაეწერა მას სიმფონიები .
– თქვენ ჯერ მეტისმეტად ახალგაზრდა ხართ. რატომ არ გსურთ დაიწყოთ ბალადიდან ? – უთხრა კომპოზიტორმა .
– თქვენ ხომ სიმფონიების წერა დაიწყეთ მაშინ , როდესაც ჯერ კიდევ ათი წლისაც არ იყავით ?
– დიახ , – უპასუხა მოცარტმა , – მაგრამ მე არასოდეს არ მიკითხია , როგორ უნდა დაიწეროს იგი .
დიდება სანახევროდ
ცნობილ გერმანელ პოეტს იოჰან ვოლფგანგ გოეთეს , რომელსაც მთავრობაში მაღალი თანამდებობა ეკავა, მჭიდრო კავშირი ჰქონდა ბეთჰოვენთან ; განსაკუთრებით მაშინ, როდესაც კომპოზიტორი მუშაობდა ტრაგედია “ეგმონტის” მუსიკაზე .
ერთხელ ორივე დასეირნობდა ვენის პარკის ხეივანში . შემხვედრნი ესალმებოდნენ მათ ხაზგასმული თავაზიანობითა და პირმოთნეობით . მათ მისალმებაზე მხოლოდ გოეთე პასუხობდა. ბოლოსდაბოლოს გაღიზიანებულმა პოეტმა უთხრა თავის მეგობარს :
– როგორ მომბეზრდა ეს გაუთავებელი მისალმება !
– თქვენო აღმატებულებავ , ნუ ჯავრობთ , – ოლიმპიური სიმშვიდით შენიშნა ბეთჰოვენმა , – შესაძლებელია, ისინი მე მესალმებიან .
წყარო : წიგნი ” ხელოვანთა ხუმრობები “