პოსტში მოგითხრობთ ერთ-ერთი სპორტის სახეობის შესახებ.
დაუნჰილი არის სპორტი რომელშიც მონაწილეობას იღებს 1 ან მრავალი მონაწილე. მონაწილეები ველოსიპედების საშუალებით ეშვებიან ციცაბო მთის რელიეფზე.
პირველად დაუნჰილის შეჯიბრი ჩატარდა 22 ოქტომბერს კალიფრნიაში 1976. მას შემდეგ სპორტი პოპულარული გახდა ამერიკელ ახალგაზრდებში. სპორტი ძალიან ნელა ვრცელდებოდა ამერიკის შემდეგ დაუნჰილმა პოპულარობა ჰპოვა კანდაში, ევროპაში და ავსტრალიაში. უკვე ველოსპედის მწარმოებლბიც ცდილობდნენ შეექმნათ ამ სპორტისთვის კომფორტული ველოსიპედი პირველად ეს შესძლო გარი (და არა ჰარი) ფიშერმა და ჩამოაყალიბა ველოსიპედის სახეობად 80 იან წლებში. მიუხედავად მრავალი წინააღმდეგობისა სპორტი უფრო და უფრო პოპულარული ხდება. ტარდება ტურნირები (ძირითადად კალიფორნიაში რადგან იქ შესაბამისი რელიეფია) პირველი და ყველაზე დიიდ პრობლემა და მიზეზი ამ სპორტის უკან დახევისა იყო არასაკმარისად ამრტიზირებული ველოსიპედები 90 იან წლებამდე ამის გამოსწორება ვერ მოხერხდა.
90 იან წლებში ხდება სერიოზული ევოლუცია იცვლება წესები დაუნჰილის და მაღაზიებში ჩნდება უკეთესი ველოსიპედები(ისეთი ქროსოვერები რომლებიც არიან აღჭურვილნი მთლიანი ამორტიზირებით და ახალი სამუხრუჭე სისტემით) ამით სპორტი კიდევ უფრო პოპულარული ხდება. ასევე ამ წლებში იბადებიან ველოსპორტის ახალი ლეგენდები: შონ პალმერი, სტივ პატი, ენდი მაქქოი და ნიკო ვოლოსი.
თანამედროვე ველოსიპედები
თანამედროვე ველოსიპედები 16-18 კილოგრამი არის და ისინი არიან აღჭურვილნი მთლიანი ამორტიზაციით დაუნჰილის ველოსპიდებს სხვებთან შედარებით დიდი ამორტიზატორები აქვთ მაგ: 2006 წლიდან დაუნჰილის ველოსიპედბს უკვე 203 მმ ზე დიდი ამორტიზატორები აქვთ. (ჩვეულებრივ მაუნთინ ბაიქს მაქსიმუმ 100მმ) ბაზარზე ასევე ჩნდება 300 მმ იანი ამორტიზატორები რაც უფრო კომფორტულს და იოლს ხდის დაშვებას. დაუნჰილის და ფრი რაიდის ველოსიპედებს შორის განსხვავება პატარაა დაუნჰილის ველოსპედები მათზე მსუბუქია უფრო ნელი და უფრო მეტი დახრის კუთხე აქვთ (წინ დიდი ამორტიზატორი გამო მასზე ისე ზიხარ როგორც ჰარლი დევიდსონზე. თითქმის) სწორედ ამის გამო არიან ისინი უფრო სტაბილურები სწრაფი დაშვებისას (დაშვებისას სიჩქარე ზოგჯერ 130 კმ/სთ ს აღწევს)
დაუნჰილერები ანუ რაიდერები შემოსილნი არიან ჯავშნით და ფულ ფეისით რაც მათ უსაფრთხოებას უზრუნველყოფს.
ეს არის ფულ ფეისი (ქვემოთ)
ხოლო ეს (ქვმოთ) ჯავშანი
დაუნჰილი საქართველოში
დაუნჰილი საქართველოში არ არის პოპულარული მხოლოდ რამდენიმე ათეული ადამიანი არის დაკავებული ამით რაც შეეხება ტრასებს მხოლოდ არის 2 ტრასა (ჩემთვის ცნობილი) კუს ტბიდან დასაშვები და ლისის ტბის მიმდებარე ტერიტორიაზე მდებარე ბორცვები.
გავითვალისწინე ირის რჩევა და ჯერ-ჯერობით მხოლოდ მოვიძიე 1 სურათი სადაც ჩემი მეგობარი ხტება. მომავალში გპირდებით პოსტის მეორე ნაწილის დადებას სადაც იქნება ბევრი სურათები და ბევრი ვიდეოები (ჩვენი და ტრასების და ტრამპლინების)
ეხაკი დავკმაყოფილდეთ ამ სურათით
გაგრძელება იქნება…. (აუცილებლად)
თარგმნაზე ვიწვალე მე.
