არქივი

დიდოსტატის მარჯვენა

http://i020.radikal.ru/0912/be/ebd0ae9a48cb.jpg

მემგონი ყველაც იცის ამ ნაწარმოებში ერთ-ერთი “ქეიფის” ეპიზოდი და იქ წარმოთქმული სადღეგრძელოები… როდესმე მართლა თუ დაფიქრებულხართ ამ სიტყვებზე??? ჩემზე ამ სიტყვებმა მართლა დიდი შთაბეჭდილება ნოახდინა… მაინტერესებს თქვენი აზრი??? არა არსებობს შეყვარებული ადამიანი რომელიც ამ სიტყვებს “უბრალოდ” აღიქვამს :(

ეს ღმერთმა გაუმარჯოს იმ მამალ ორაგულს, აღმა რომ მიჰყვება ამაღამ არაგვს, უფსკრულეში დაეძებდეს თავის დედალს, ვაჟკაცურად მიარღვევდეს ტალღებს, რათა გუდამაყარში წამოეწიოს და მისწვდეს საწადელს

ეს ღმერთმა გაუმარჯოს იმ ფურირემს, რომელიც საჩიხეში ჰყავს დამწყვდეული მეფე გიორგის, მყვირალობის დრო მოდგება თუ არა, აბღავლდება და ეძახის გულის სწორს

ეს ღმერთმა გაუმარჯოს იმ ხარირემს, რომელიც საფურცლეს ტყეში დასდევს ამ წუთში თავის ფურს და სხვა ხარი თუ შეეზიარა, რქებით გამოფატრავს მეტოქეს

Back to top button