გართობა

ანეკდოტები

9b9bec700c48
ანეკდოტების მორიგი ნაწილი

* * *
გურული ცოლს ეყრება.

– რა მიზეზით ეყრებით? – ეკითხება მოსამართლე.

– არ ვუყვარვარ და იმიტომ.

– რა იცით, რომ არ უყვარხართ?

– კაი ერთი, მაგას მე რომ ვყვარებოდი, სხვას გაჰყვებოდა.

* * *

– ძვირფასო, მამაჩემი ფულის გაფლანგვისთვის დაიჭირეს, – ეუბნება ქალი საქმროს.

– რას არ კისრულობენ ეს ახვრები, ოღონდ გოგო არ გაათხოვონ! – დაიბოღმა საქმრო.

* * *

– რა მოგივიდათ? – ეკითხება ექიმი პაციენტს.

– ორ ადგილზე მოვიტეხე ხელი.

– შე დალოცვილო, პირველ ადგილზე რომ მოიტეხე, მეორეზე რა ჯანდაბამ წაგიყვანა?

* * *

კახელმა თბილისელი გოგო გაიცნო და ბაღში წაიყვანა. დასხდნენ სკამზე და ჩუმად არიან. ბოლოს გოგომ ვეღარ მოითმინა:

– ამოიღე სიგარეტი და გააბოლე!

– რატომ – გაიკვირვა კახელმა.

– იქნებ ეგ მაინც იცი.

* * *

ინსპექტორი მანქანას აჩერებს შუა ქუჩაში:

– შენ რა, წითელი ფერი არ დაგინახავს? – ეკითხება მძღოლს.

– არა, უფროსო.

– რომ დაგისტვინე, ახლა არ მითხრა, არ გამიგონიაო.

– არ გამიგონია, უფროსო.

– ჯოხს რომ გიქნევდი, არც ის დაგინახავს?

– არა.

– ფუ, ჩემი ბედი რა ვთქვი… ინსპექტორი მქვია ახლა მეე?

* * *

გურული გულწასული დავარდა მეტროს წინ. ბუნებრივია, ხალხი შემოეხვია.

– ჰაერი მიეცით, ჰაერი! – იყვირა ერთმა.

– წყალი… წყალი! – იყვირა მეორემ.

– არაყი ახუხეთ, მოასულიერებს! – თქვა ლოთმა ჯემალამ.

– საავადმყოფოშია წასაყვანი! – იკივლა ვიღაც ქალმა.

– შენ რა გქვია? – გაახილა თვალი გურულმა და ჯემალას მიაშტერდა.

– ჯემალა!

– დოუჯერეთ ჯემალას! – დაიბარა გურულმა და ისევ მინაბა თვალები.

* * *

ბანდიტი ბანკში შევარდა:

– ყველამ ხელები მაღლა!

ყველამ ასწია ხელები.

– თუ შეიძლება, მე ჩამოვუშვებ ხელებს, – ითხოვა აკანკალებულმა ბანკის გამგემ.

– ვითომ რატომ? – ხმა გაიმკაცრა იარაღმომარჯვებულმა ბანდიტმა.

– აბა, ფული ჰაერიდან მოგცე?

* * *

– ახლა ჩვენს მეგობრობას გაუმარჯოს, ჩვენ ხომ ვართ მეგობრები? – ეკითხება ერთი გურული მეორეს.

– აპა?

– შენ შეგიძლია, ჩემი გულობიზა თავი მეიკლა ჩემ მაგივრად?

– მეიცა… რავა, შენ არ გცალია?

* * *

ქმარი ღამის სამ საათზე იღვიძებს.

– რა მოგივიდა? – ეკითხება ცოლი.

– დამესიზმრა, ვითომ ბრიჯიტ ბარდომ დამირეკა, ჩემთან მოდიო.

– შენც შეიბრუნე ძილი და მიდი, – დართო ნება ცოლმა.

– კარგი, მაგრამ შენ მაინც არ ადგე, შეიძლება სახლში არ დამხვდეს.

* * *

– რა ღირს ღორის ხორცი?

– 12 ლარი.

– ყველგან 8 ლარია და აქ რატომ ღირს 12. მაგას ვჭამ ახლა მე?

– არ ჭამ და იქნები მშიერი.

* * *

კაციჭამია ცოლ–ქმრის იდილია.

– ქალო, შემოდგი ქვაბი ცეცხლზე. სუმოისტი მოვინადირე, 185 კილოა.

– მაინცდამაინც ახლა, მე რომ დიეტაზე ვარ, არა?

* * *

– რაა ეს, რა მომიტანე! ესაა, მოკვდები სიცილითო?

– თქვენი სიცოცხლე გვირჩევნია მკითხველებს, ბატონო რედაქტორო.

* * *

– გაიღვიძე, შე ლოთო, გაიღვიძე, – აჯანჯღარებს კახელ შაქროს ცოლი, – ეე, ვირმა მთელი ყანა გადაჭამა.

შაქრო ნელ–ნელა ადგა, ხელი მოიჩრდილა და… ისევ დაწვა.

– მითამ რა გააკეთე? – დააცხრა ცოლი ისევ.

– გაუშვი, ქალო… ჩვენი ვირია.

* * *

კაციჭამია ფირმაში რეკავს:

– ძალიან დიდი მაცივარი გამომიგზავნეთ რვა მტვირთავით.

– რად გინდა ამოდენა მაცივარი? – დაინტერესდა ცოლი.

– რეგვენო! რვა მტვირთავი მოჰყვება.

* * *

ქუთაისელი აფთიაქში შედის ძმაკაცების თანხლებით და აფთიაქარ გოგოს აღადავებს.

– გოგონა, პრეზერვატივი გაქვს?

– კი.

– მომაზომე ერთი, თუ შეიძლება.

– გეშინია, არ გაგძვრეს?

* * *

– რაფრა აკერებ ღილებს, ჯვარედინად თუ კვადრატულად?

– “მომენტი” წებოთი ვაწებებ.

* * *

– დედაა, ეს შენ ხარ ამ სურათში ასეთი მსუქანი?

– ჰო. ეს სურათი რომ გადავიღე, არც სიდედრი მყავდა და სამსახურიც მქონდა.

* * *

ინტერვიუ მოჭადრაკესთან.

– თქვენ ნამდვილი დედოფალი გირჩევნიათ თუ ფიგურის?

– გააჩნია პოზიციას.

* * *

შალვა ნუცუბიძეს ერთმა პოეტმა ჰკითხა, როგორ ბრძანდებითო.

– მეხივით ვარ, მეხივით! – ჩაიცინა ბატონმა შალვამ.

– გამოიწით, თავში არ დაგვეცეს, – იხუმრა ვიღაცამ.

– ნუ გეშინიათ, მეხი ცარიელ ადგილს არ ეცემა, – დინჯად უპასუხა შალვამ.

* * *

– მარჯვენა ხელის ფრჩხილები მტკივა.

– რატომ?

– წუხელ ბარძაყს ვიფხანდი და ჩამძინებია. თურმე დილამდე ვიფხანდი და ვიფხანდი.

* * *

– წუხელ ქალი მყავდა სახლში, მშვენიერი, ლამაზი ქალი, მაგრამ უნდა ვაღიარო, რომ სექსი არ გამომივიდა?

– და თქვენ მაინც რით ხსნით, რომ ვერ შეძელით?

– მაგას რა ახსნა უნდა, მოულოდნელად ცოლი დაბრუნდა სოფლიდან.

* * *

– შენთან ცხოვრება აღარ შემიძლია, – წივის ცოლი.

– ჰოდა, წადი შენს მშობლებთან, – მშვიდად პასუხობს ქმარი.

– ჩემი მშობლები ამქვეყნად აღარ არიან.

– ჰოდა, რომელ ქვეყანაშიც არიან, იქ მიბრძანდი.

მსგავსი ამბები

Back to top button