არქივი

ოშო _ XX საუკუნის მისტიკური სკანდალი

osho%20reading%2001

ოშო – ეს მაგიური სიტყვა მსოფლიოს თითქმის ყველა ქვეყანაში იციან. იგი ერთდროულად იყო მისტიკოსი, ეზოთერიკოსი, სწავლული, გურუ, რელიგიური მოღვაწე, მილიონერი, “ადამიანი-სკანდალი” და პერსონა ნონ-გრატა. მან XX საუკუნის მეტაფიზიკურ აზროვნებაზე საკმაოდ სერიოზული გავლენა მოახდინა, ხოლო საკუთარი რელიგიურ-მისტიკური მოძღვრებით მსოფლოს ბევრ წამყვან ქვეყანას პრობლემები შეუქმნა.

ოშო, უფრო სწორად კი ჩანდრა მონახ რაჯნიში დაიბადა 1931 წლის 11 დეკემბერს სოფელ კუშადვეში (მადია პრადეშის შტატი, ინდოეთი) ღარიბი ქსოვილებით მოვაჭრის ოჯახში. მისი მამა ჯანაიზმის მიმდევარი გახლდათ. იგი შვიდი წლის ასაკამდე ბებია-ბაბუასთან იზრდებოდა, სადაც აბსოლუტური თავისუფლება ჰქონდა მინიჭებული. ბაბუის სიკვდილის შემდეგ ის ბებიასთან ერთად საცხოვრებლად მშობლებთან დაბრუნდა (სხვათა შორის ოშოს ბებია სიკვდილამდე თავს შვილიშვილის მოწაფედ თვლიდა). 14 წლის ასაკიდან ოშო უკვე იწყებს მედიტაციებს და ცხოვრების არსის ძიებას.

1957 წელს მან წარმატებით დაამთავრა უმაღლესი სასწავლებელი და მიიღო ფილოსოფიის მაგისტრის წოდება, ხოლო 1966 წელს კი პროფესორის წოდება.

60-იანი წლებიდან ის აჩარია (მასწავლებელი) რაჯნიშის სახელით იწყებს მოგზაურობას მთელი ინდოეთის მასშტაბით – ქადაგებს, ქმნის ბანაკებს, სადაც ეწყობა კოლექტიური მედიტაციები, ლოცვები, რელიგიური თვითჩაღრმავებები.

1968 წელს ოშო ქალაქ ბუმბაიში (ბომბეი) აარსებს “მედატაციურ ბანაკს”, ხოლო ერთი წლის შემდეგ მისი მეგობრები აარსებენ ფონდს, სადაც ხდება შემოწირულობების შეგროვება. ოშოს გარშემო ბევრი ინტელექტუალური ადამიანი იყო (სხვა და სხვა ეზოთერული მოძღვრების მიმდევარი, ასევე მუსიკოსები, მწერლები, მხატვრები – ბევრმა მათგანმა შემდგომში ოშოსთან მიღებული იმპულსი საკუთარ შემოქმედებაში გამოიყენა, მაგალითად, ცნობილი გერმანელი მუსიკოსი კარუნეში), რამაც ხელი შეუწყო მისი მოძღვრების ინდოეთის ფარგლებს გარეთ სწრაფად გავრცელებას (ამერიკა, ევროპა, იაპონია და ა. შ.).

1974 წელს ქალაქ პუნაში ოშომ გახსნა აშრამი (სანსკ. “განმარტოვება”, “განდეგილობა”, ადგილი, სადაც განმარტოვება ხდება). ოშო მთელი დღე განმარტოვებული იყო და თავისი ოთახიდან მხოლოდ დილით (ლექციის წასაკითხად) და საღამოს (ინდივიდუალური საუბრებისთვის) გამოდიოდა. მალე ქალაქ პუნაში, აშრამის გარშემო გაჩნდა ახალი დასახლებები, რადგან აქ ჩამოსული ხალხი უკან აღარ მიდიოდა, ხოლო ოშოს მიმდევრები ელვის სისწრაფით იზრდებოდა. მისი ქადაგებები ადამიანს საშუალებას აძლევდა განეცადა სულიერი ტრანსფორმაცია, თვითჩაღრმავება და მიეღო რთულ კითხვებზე პასუხი. ამ პერიოდისთვის მთელი მსოფლიო მასშტაბით ქალაქი პუნა, უფრო სწორედ კი ოშოს აშრამი “ჭეშმარიტების მაძიებელთათვის” ნამდვილი მექა იყო. ინდოეთის პრემიერ-მინისტრი მორაჯი დესაი, რომელიც დოგმატური ინდუისტი იყო, ყველანაირად ცდილობდა ხელი შეეშალა ოშოს მოძღვრების პოპულარიზაციისთვისა და გავრცელებისთვის, რომელიც გარკვეულ წინააღმდეგობაში მოდიოდა ადგილობრივ რელიგიასთან – ინდუიზმთან (და არა მხოლოდ ინდუიზმთან). მიუხედავად თითქმის ყველა “ოფიციალური” რელიგიის წინააღმდეგობებისა, ოშოს მიმდევართა რიცხვმა მალე მილიონებს გადააჭარბა, ხოლო პუნაში მათი რიცხვი თითქმის მეოთხედი მილიონი იყო.

1980 წელს ოშოს ლექციის კითხვისას თავს ფანატიკოსი ინდუისტი დაესხა და დანით დაჭრა. 1981 წელს ოშო ოპერაციისთვის აშშ-ში გადააფრინეს. ამავე პერიოდში ორეგონში ოშოს მიდევრებმა იყიდეს მიწა, სადაც დააარსეს აშრამი. ამ ადგილას ოშოს მიმდევრებმა დასახლება დაიწყეს და ძალიან მალე აქ ქალაქის ტიპის დასახლება (კომუნა) გაჩნდა. ამერიკის ხელისუფლება საგონებელში ჩავარდა. მითუმეტეს, რომ 1985 წელს ოშო საკუთარმა პირადმა მდივანმა დატოვა და ამის გამო ამ კომუნაში მთელი რიგი არაკანონიერი საქმიანობები გამჟღავნდა. ოშო დააპატიმრეს და ამერიკიდან გააძევეს. ის იძულებული გახდა წასულიყო ნეპალში და აქედან იწყება მისი იძულებითი მოგზაურობები, რადგან მისი მიღება არცერთ ქვეყანას არ სურდა: ნეპალი-საბერძნეთი-ინდოეთი–შვეიცარია-შვეცია-ინგლისი-ირლანდია-ურუგვაი-იამაიკა-ეპანეთი-პორტუგალია (მას თუნდაც რამოდენიმე საათით მიღებაზე მიღებაზე უთხრა რამოდენიმე ქვეყანამ). ამ ქვეყნებში ოშომ დაჰყო რამოდენიმე საათიდან რამოდენიმე დღემდე. მას აეროპორტში ხვდებოდა პოლიცია და თვითმფრინავის ბილეთი, სადაც მას სხვა ქვეყანაში უხდებოდა გაფრენა. მთლიანობაში დაახლოებით შვიდი თვის განმავლობაში ოშომ გამოიცვალა თერთმეტი ქვეყანა, ხოლო ათმა საერთოდ უარი უთხრა მიღებაზე.

ოშო იძულებული გახდა ისევ ინდოეთში (პუნაში) დაბრუნებულიყო. 1987 წელს ფანატიკოსმა ინდუსმა ოშო დანით დაჭრა (ეს იყო იგივე პიროვნება, რომელმაც 1980 წელს ოშოს დანა დაარტყა). მის სახლს დღედაღამ პოლიცია იცავდა. ხოლო პუნაში ისევ ახლიდან დაიწყო ოშოს მიმდევრების დასახლება. ოშო 1990 წლის 19 იანვარს, ქალაქ პუნაში ბუნებრივი სიკვდილით გარდაიცვალა.

მისმა მოწაფეები იწერდნენ მის საუბრებს, რომლებიც შემდგომში წიგნებად გამოიცემოდა (ამ წიგნების საერთო რიცხვი ასეულობითაა). ოშო უდავოდ შედის იმ ადამიანების რიცხვში, რომლებმაც თავისი აზროვნებით მსოფლიოზე უდიდესი გავლენა მოახდინეს (ის თამამად შეიძლება დავაყენოთ ისეთი ადამიანების გვერდით, როგორებიცაა ელენა ბლავტსკაია, რუდოლფ შტაინერი, გიორგი გურჯიევი, პეტრე უსპენსკი, ჯუდი კრიშნამურტი, სვამი ვივეკანანდა და ა. შ.)

წყარო: zodiaqo.blogspot.com

მსგავსი ამბები

Back to top button