წმინდა მარკოზის ტაძარი, ან ბაზილიკა სან-მარკო (იტალიურად: Basilica di San Marco) – წარმოადგენს ვენეციის ყველაზე განთქმულ საკათედრო ტაძარს – „სან-მარკოზის ბაზილიკა“ და ასევე წარმოადგენს ბიზანტიური არქიტექტურის ერთერთ უნატიფეს ნიმუშს– 1807 წლამდე იყო დოჟის სამეფო კარის კაპელა, ხოლო დოჟის სასახლე ვენეციაში წარმოადგენდა – იტალიური გოთიკური არქიტექტურის მონუმენტს XIV — XV საუკენეებში; ტაძარი მდებარეობს წმ. მარკოზის მოედანზე, დოჟეს სასახლის გვერდით.
აღსანიშნავია ის ფაქტი, რომ დოჟის სასახლე, წმინდა მარკოზის ბაზილიკასთან, სან-მარკოს ბიბლიოთეკასთან და სხვა შენობებთან ერთად წარმოადგენს ქალაქის მთავარ არქიტექტურულ ანსამბლს.
ტაძარი, რომელიც მორთულია მრავალრიცხოვანი მოზაიკით, დამზადებული
ბიზანტიური სტილით წარმოადგენს მარკოს მოცუქულის რელიექვს და ბევრ ღირებული ხელოვნების ნუმუშებს, რომელიც ჩამოტანილია კონსტანტინეპოლიდან ჯვაროსნული ლაშქრობების დროს;
შთამბეჭდავია, რომ ერთერთი ყველაზე რომანტიული და ტურისტული ქალაქი გაშენებულია 122 კუნძულზე და ერთმანეთთან დაკავშირებულია 400 ხიდით. უეჭველია, რომ ვენეცია შედის იუნესკოს მსოფლიო მემკვიდრეობის სიაში.
ქალაქის ერთერთ მთავარ ღირსშესანიშნაობად ითვლება დიდი კანალი, რომელიც 4კმ სიგრძისაა და ქალაქს მთელ სიგრძეზე კვეთს. სან მარკოს მოედანზე კი მდებარეობს „წმინდა მარკოზის“ (St. Mark) ტაძარი და დუკალეს სასახლე. მოედნის გარშემო თავმოყრილია ქალაქის სხვა ღირსშესანიშნაობებიც, ხოლო 1987 წელს ტაძარი, მათ შორის ვენეციის სხვა ჭირსშესანიშნავი ძეგლები – შევიდა იუნესკოს მსოფლიო მემკვიდრეობის ძეგლთა სიაში.
წმინდა სან-მარკოს ტაძრის უნიკალურ საკურთხეველში „Pala d’Oro“ გვხვდება 250 ხატი..
